زمینه و هدف: عفونت هلیکوباکترپیلوری در سراسر جهان شایع بوده و بیش از 50 درصد جمعیت را در بر می‌گیرد. هدف از این مطالعه مقایسه کارایی دو رژیم درمانی ترتیبی در ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 150 بیمار، در دو گروه 75 نفری قرار گرفته و ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری با رژیم ترتیبی بر پایه آزیترومایسین (گروه A) و افلوکساسین (گروه B) انجام شده و نتایج آنها با هم مقایسه گردید. جهت تحلیل داده‌ها از افزار آماری ™SPSS نسخه 16 استفاده شد. برای مقایسه متغیرهای کمی از آزمون تی و متغیرهای کیفی از آزمون کای دو و در صورت نیاز آزمون دقیق فیشر استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سنی کل بیماران مورد بررسی، 2/1± 3/39 سال بود که در محدوده سنی 85-18 سال قرار داشتند. تفاوت دو گروه از نظر نوع اولسر پپتیک به لحاظ آماری معنی‌دار نبود(27/0=p). در گروه A، آزمون تنفسی اوره 3/89 درصد منفی و تنها در 7/10 درصد مثبت بود. در گروه B نیز، آزمون تنفسی اوره در3/85 درصد منفی و در 7/14 درصد از بیماران مثبت بود. از نظر میزان ریشه کنی بین دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد(31/0=p). نتیجه‌گیری: با توجه به عدم وجود تفاوت معنی‌دار از نظر میزان ریشه کنی، رژیم بر پایه اوفلوکساسین هیچ ارجحیت خاصی نسبت به رژیم بر پایه آزیترومایسین ندارد و از طرفی با در نظر گرفتن میزان بروز عوارض دارویی در بیماران می‌توان هر یک از رژیم‌ها را در درمان به کار برد.

واژه‌های کلیدی: هلیکوباکترپیلوری، بیماری اولسر پپتیک، رژیم ترتیبی

متن کامل [PDF 196 kb]   (13626 دریافت)