Hoseinizadeh A, Abtahi H, ShojaPour M, Akbari M, Nazari R, Sofian M. Prevalence and antimicrobial susceptibility pattern of vancomycin resistant enterococci isolated from clinical sample of educational hospitals in Arak. J Arak Uni Med Sci 2012; 15 (6) :11-16
URL:
http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-1341-fa.html
حسینی زاده عادله، ابطحی حمید، شجاع پور مانا، اکبری مجید، نظری راضیه، صوفیان معصومه. بررسی فراوانی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی انتروکوکهای مقاوم به ونکومایسین جدا شده از نمونههای بالینی بیمارستانهای آموزشی اراک. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1391; 15 (6) :11-16
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-1341-fa.html
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد قم،گروه میکروبیولوژی،قم،ایران
2- ،دانشگاه علوم پزشکی اراک ، مرکز تحقیقات پزشکی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی اراک ، h_abtahi2@yahoo.co.uk
3- کارشناس ارشد میکروب شناسی پزشکی، مرکز تحقیقات پزشکی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی اراک
4- ،دانشگاه علوم پزشکی اراک ، مرکز تحقیقات پزشکی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی اراک
5- دکترای تخصصی میکروب شناسی ،گروه میکروب شناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
6- دانشگاه علوم پزشکی اراک ، دانشکده پزشکی ، گروه بیماریهای عفونی و مرکز تحقیقات سل و عفونی کودکان
چکیده: (15690 مشاهده)
زمینه و هدف: انتروکوکوس در ایران همانند سراسر جهان به عنوان یک پاتوژن مهم مطرح شده است. با افزایش استفاده از آنتیبیوتیک ونکومایسین، انتروکوک مقاوم به ونکومایسین، یک عامل مهم عفونتهای بیمارستانی شده است. ونکومایسین قادر است همراه با یک آمینوگلیکوزید درمان موثری را برای عفونتهای انتروکوکی فراهم کند. در عین حال مقاومت انتروکوک به آنتیبیوتیک ونکومایسین در حال افزایش است. در این مطالعه به بررسی الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی و فراوانی انتروکوکهای مقاوم به ونکومایسین پرداخته شده است. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، پس از جداسازی و تشخیص 150سویه انتروکوک از نمونههای بالینی، الگوی مقاومت این سویهها نسبت به آنتیبیوتیکهای اریترومایسین، تیکوپلانین، ونکومایسین، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین، جنتامیسین، کوتریموکسازول و لینوزولید مورد بررسی قرار گرفت. همچنین آزمون MIC در مورد نمونههای مقاوم به ونکومایسین با آنتیبیوتیکهای ونکومایسین و تیکوپلانین به روش broth Micro dilution انجام شد. یافتهها: آزمون تعیین حساسیت باکتریها نشان داد که 6/14 درصد از نمونهها به ونکومایسین و 3/5 درصد نیز به تیکوپلانین مقاوم بودند. به ترتیب 64، 40، 6/38، 6/6، 0 و 7/38 درصد از نمونهها به اریترومایسین، کوتریموکسازول، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین، لینوزولید و جنتامیسین مقاوم بودند. 14 نمونه دارای مقاومت بالا به ونکومایسین بودند وهمگی این 14 نمونه،MIC بزرگتر مساوی 256 میکروگرم بر میلیلیتر داشتند. نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده، مقاومت به ونکومایسین در سویههای انتروکوک در اراک نیز مانند تمامی نقاط دنیا وجود دارد. درصد انتروکوکهای مقاوم به ونکومایسن در اراک بالا است و انتخاب درمان مناسب جهت عفونتهای ایجاد شده توسط انتروکوک ضروری میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم پایه دریافت: 1390/7/11 | پذیرش: 1390/10/8