دوره 16، شماره 7 - ( مهر ماه 1392 )                   جلد 16 شماره 7 صفحات 34-28 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
2- دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ، hekmatpou@yahoo.com
3- بیمارستان امام خمینی شهرستان خمین، خمین، ایران
4- مرکز تحقیقات بیوشیمی و تغذیه در بیماری‎های متابولیک دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
چکیده:   (8219 مشاهده)

  مقدمه: بیماران مبتلابه سکته قلبی با تنش زاهای متـعددی روبرو هستند که میتواند سبب افزایش اضطراب بیمار شده و برسیر بالینی بیماری تاثیر منفی بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر گیاه مشگک بر اضطراب پس از سکته قلبی انجام گردید.

مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که برروی90 بیمارمبتلا به سکته حاد قلبی، انجام گرفته است. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری آسان انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله وشاهدقرار گرفته اند. پس از 24 ساعت در گروه مداخله دوبار در روز 100 میلی گرم از کپسول نرم حاوی اسانس مشکک و در گروه کنترل نیز دارونما داده شده است. میزان اضطراب بیماران 24 و 96 ساعت پس از بروز سکته قلبی باآزمون اضطراب اشپیلبرگ مورد سنجش قرار گرفت. کلیه داده ها با استفاده از آزمون کای دو و آزمون تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: میانگین سنی در گروه مداخله68/60 و در گروه شاهد 46/61می باشد.از نظر جنسی در گروه مداخله51%مذکر و 49% مونث و در گروه شاهد71%مذکر و 29% مونث می باشند.

  میانگین نمره اضطراب قبل از مداخله در گروه مداخله 91/46 و در گروه شاهد 24/46 بود و اختلاف معنی داری بین میانگین نمره اضطراب در بین دو گروه مشاهده نشد. این در حالی است که میانگین نمره اضطراب بعد از مداخله در گروه مداخله35/33 و در گروه شاهد 48/36بود که اختلاف معنی داری بین میانگین نمره اضطراب در بین دو گروه دیده شد(012/0=p ).

  نتیجه گیری: مصرف خوراکی داروی مشگک برمیزان اضطراب بیماران مبتلا به سکته قلبی مؤثربود. لذا میتوان تجویز این دارو را به عنوان یک داروی مؤثر درکنترل اضطراب پس از سکته قلبی، پیشنهادنمود .

واژه‌های کلیدی: سکته قلبی، اضطراب، پرل مشگک
متن کامل [PDF 245 kb]   (1906 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1392/2/22 | پذیرش: 1392/7/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.