دوره 17، شماره 1 - ( فروردین 1393 )                   جلد 17 شماره 1 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استادیار، فوق تخصص آسم و آلرژی، گروه کودکان، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
2- بخش نفرولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، ایران ، parsayousefichaijan@yahoo.com
3- استادیار، فوق تخصص روانپزشکی کودکان، گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
4- استادیار، متخصص پزشکی اجتماعی، گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
5- پزشک عمومی، اراک، ایران
6- کارشناس ارشد آمار ریاضی، اراک، ایران
چکیده:   (11769 مشاهده)

زمینه وهدف:رینیت آلرژیک در حدود 40 درصد جمعیت عمومی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و شیوع آن نیز در حال افزایش می‌باشد. اختلال خواب یک مشکل اساسی در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک می‌باشد. در مطالعات اخیر که بر روی افراد مبتلا به رینیت آلرژیک انجام شده اند، 68  افراد با رینیت دائمی و 48 درصد افراد مبتلا به رینیت فصلی اعلام کردند که بیماری آنها با خوابشان تداخل دارد.

مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی تعداد 33 کودک 18- 6 ساله مبتلا به رینیت آلرژیک وارد مطالعه شدند. 35 کودک دیگر که مبتلا به رینیت آلرژیک نبودند نیز به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند و به روش بلوکی همسان سازی شدند. سپس پرسشنامه ای حاوی اطلاعات دموگرافیک و انواع اختلالات خواب از والدین کودک پرسیده شد.

یافته ها: به غیر از اختلالات تنفسی حین خواب، بین دو گروه در اختلالات دیگر خواب اختلاف معنادار مشاهده نشد. شانزده کودک (5/48 درصد) گروه مورد در خواب دچار اختلال تنفسی بودند در حالی که هیچ کودکی در گروه شاهد مبتلا به این اختلال نبود (p=0/002).

نتیجه گیری: احتقان بینی اصلی ترین عامل بروز اختلال خواب در کودکان مبتلا به رینیت آلرژیک به شمار می‌رود. بنابراین به نظر می‌رسد که اولین علامتی که باید برای رفع آن در این بیماری تلاش شود، احتقان بینی است.

متن کامل [PDF 211 kb]   (1895 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: اطفال
دریافت: 1392/9/29 | پذیرش: 1392/12/7

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.