مقدمه: بیوفیلم استرپتوکوک‌های دهانی به خصوص استرپتوکوکوس موتانس از عوامل اصلی ایجاد پلاک دندانی و پوسیدگی دندان است. مواد طبیعی مهار کننده کلونیزاسیون این باکتری‌ها پر اهمیت هستند. در این پژوهش برای اولین بار اثر عصارۀ موم زنبور عسل بر تولید گلوکوزیل ترانسفراز که یک آنزیم کلیدی کلونیزاسیون استرپتوکوکوس موتانس می‌باشد مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه تجربی عصاره‌گیری توسط حلال‌های اتیل استاتی و متانولی با دستگاه عصاره‌گیر کلونجر انجام شد. ابتدا مواد محلول در اتیل استات جدا شدند و پس از تبخیر حلال اول متانول 70 درصد به عنوان حلال خنثی به محلول اضافه شد و جزء باقیمانده نیز توسط آب دو بار تقطیر جدا گردید. حداقل غلظت بازدارندگی این عصاره از رشد استرپتوکوکوس موتانس با روش انتشار در محیط مایع تعیین گردید. از روش تهیۀ رقت‌های متوالی در محیط نوترینت براث غنی شده با 1 درصد سوکروز که درون ارلن‌های حاوی لام‌های شیشه‌ای استریل تهیه شده بود جهت ارزیابی بیوفیلم استفاده گردید. تولید آنزیم گلوکوزیل ترانسفراز نیز با استفاده از الکتروفورز روی ژل 15 درصد پلی اکریلامید مشخص گردید. نتایج: غلظت 1 میلی‌گرم در میلی لیتر از عصارۀ اتیل استاتی موم باعث توقف کامل تشکیل بیوفیلم گردید و تولید آنزیم گلوکوزیل ترانسفراز را متوقف نمود. غلظت 6 میلی‌گرم در میلی لیتر این عصاره توقف رشد باکتری‌ها را به دنبال داشت و غلظت 30 میلی‌گرم در میلی لیتر آن برای استرپتوکوکوس موتانس باکتریساید بود(01/0> p). نتیجه گیری: عصارۀ موم زنبور عسل در غلظت‌های کمتر از حد کشندگی قادر به توقف تولید گلوکوزیل ترانسفراز که آنزیم اصلی تشکیل بیوفیلم در استرپتوکوکوس موتانس می‌باشد، بود.

واژه‌های کلیدی: استرپتوکوکوس موتانس، عصارۀ اتیل استاتی، گلوکوزیل ترانسفراز، موم زنبور عسل

متن کامل [PDF 1496 kb]   (5118 دریافت)