دوره 17، شماره 6 - ( شهریور 1393 )                   جلد 17 شماره 6 صفحات 8-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه میکروبیولوژی ، meysam_hasannejad@yahoo.com
2- استاد، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
3- کارشناس ارشد میکروب شناسی، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
چکیده:   (5497 مشاهده)

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از عوامل اصلی عفونت‌های کسب شده از اجتماع و بیمارستان است. در بسیاری از بیماری‌های انسانی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس،سیستم agr مسئول کنترل و هماهنگی تولید فاکتورهای ویرولانس، اگزوتوکسین‌های ترشحی وهمولیزین‌ها می‌باشد. شناسایی فراوانی این تیپ‌ها در ایزوله‌‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده در شهر گرگان و سپس تعیین ارتباط احتمالی این تیپ‌ها با برخی از مشخصه‌های فنوتیپی از قبیل تولید همولیزین و پیگمان هدف این مطالعه می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی تعداد 194 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از بیماران، حاملین سالم و نمونه‌های غذایی شهر گرگان جداسازی شده بود، برای مطالعه استفاده شد. DNA تمام نمونه‌ها با استفاده از روش لیزوزیم-فنل کلروفرم استخراج شد و با استفاده از پرایمرهای ختصاصی تیپ‌های ژن agr به روش PCR تکثیر و شناسایی گردید. به منظور بررسی تولید همولیزین و پیگمان به ترتیب از محیط‌های بلادآگار و نوترینت آگار استفاده گردید.

یافته‌ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی تمامی 194 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس مورد بررسی با این روش قابل تایپ‌بندی بودند. تنوع تایپ‌ها نشان داد که بیشتر ایزوله‌ها متعلق به agr group I بودند(3/43 درصد) و بعد از آن agr group III (9/28 درصد)، agr group II(7/22 درصد) و agr group IV(1/5 درصد) قرار دارد. agr group IV با 60 درصد و agr group III با 5/60 درصد به ترتیب بیشترین میزان تولید همولیزین و پیگمان را از خود نشان دادند.

نتیجه گیری: در مطالعه ما از میان ایزوله‌های جدا شده از بیماری‌های عفونی، agr group III از شیوع بیشتری برخوردار بود. بنابراین بررسی نقش احتمالی تیپagr group III در ایجاد عفونت استافیلوکوکوس اورئوس در مطالعات آینده پیشنهاد می‌شود.

متن کامل [PDF 524 kb]   (2243 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1393/2/9 | پذیرش: 1393/3/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.