زمینه و هدف: خون رسانی مجدد میوکارد به دنبال ایسکمی، میتواند پیامد بالینی جراحی قلب را مختل کند و مرگ و میر، طول مدت بستری و هزینهها را افزایش دهد. متعاقب این عارضه، افزایش رادیکالهای آزاد اکسیژن منجر به پراکسیداسیون چربی و اکسیداسیون گروه سولفیدریل میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آنتی اکسیدانی اناستیل سیستئین و ویتامین سی بر نتایج جراحی پیوند عروق کرونر به روش استفاده از پمپ اجرا شده است.
مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی، بیماران کاندید عمل بای پاس عروق کرونر در 4 گروه شامل دریافت کننده ویتامین سی، اناستیل سیستئین، ترکیب ویتامین سی و اناستیل سیستئین و داروهای معمول CABG بررسی شدند. حجم نمونه در هر گروه 50 نفر بود. اطلاعات بیماران در چک لیست مربوطه ثبت شد و دادهها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین زمان پمپ، مدت بستری در بخش مراقبتهای ویژه و بیمارستان، توزیع سطح سرمی مثبت تروپونین، بروز آریتمی و نیاز به جراحی مجدد از اختلاف معنیداری بین گروهها برخوردار بودند. توزیع فراوانی جنسیت، میانگین زمان کراس کلامپ، سطح سرمی کراتینین قبل و بعد از جراحی، نیاز به داروی اینوتروپ و سطح دوز مورد نیاز آن اختلاف معنیداری را بین گروهها نشان نداد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد ترکیب دو داروی ویتامین سی و اناستیل سیستئین نسبت به دریافت یکی از این داروها به تنهایی، تأثیر قویتری بر بروز تفاوت معنیدار بین میانگین زمان پمپ، تعداد روزهای بستری در بخش مراقبتهای ویژه و بیمارستان داشته است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |