دوره 13، شماره 3 - ( 7-1389 )
جلد 13 شماره 3 صفحات 67-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Delaram M, Sadeghiyan Z. The effect of echinophora-platyloba extract on primary of dysmenorrhea. J Arak Uni Med Sci 2010; 13 (3) :61-67
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-560-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-560-fa.html
دل آرام معصومه، صادقیان زهرا. تاثیرعصاره گیاه خوشاریزه بر دیسمنوره اولیه. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1389; 13 (3) :61-67
1- ، masoumehdelaram@yahoo.com
چکیده: (11816 مشاهده)
زمینه و هدف: قاعدگی دردناک تقریباً در 5 درصد از زنان دارای قاعدگیهای منظم دیده میشود. در این راستا روشهای درمانی متفاوتی مطرح شده و مسلماً انتخاب داروهایی با عوارض جانبی کمتر ترجیح داده میشود. لذا پژوهش حاضر نیز با هدف تعیین تاثیر عصاره گیاه خوشاریزه بر دیسمنوره اولیه صورت پذیرفته است. مواد و روشها: در طی یک مطالعه کار آزمایی بالینی یک سو کور 60 نفر از دانشجویان دارای دیسمنوره اولیه در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد مورد بررسی قرار گرفتند. دانشجویان به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره دریافت کننده عصاره خوشاریزه و دارو نما تقسیم شدند. جهت گرد آوری اطلاعات از ابزار سنجش شدت درد استفاده گردید. در پایان ماه اول و دوم پس از درمان، شدت درد دو گروه تعیین و با شرایط قبل از مداخله مقایسه شد. در نهایت داده ها با استفاده از آزمونهای تی ، کا- اسکوئر و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: میانگین شدت دیسمنوره در مدت 2 ماه قبل از تجویز دارو در گروه خوشاریزه 75/2±46/8 و در گروه دارو نما 53/2±80/8 بود که هر دو گروه با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند ولی پس از تجویز دارو، این میانگین در گروه مداخله12/1±41/3 و در گروه بدون مداخله 60/2±82/7 بود که بین دو گروه اختلاف معنی داری مشاهد شد(001/0>p). نتیجه گیری: عصاره گیاه خوشاریزه و دارو نما توانستند در طول درمان شدت دیسمنوره را کاهش دهند و تاثیر خوشاریزه بسیار بیشتر از دارو نما بود. استفاده از عصاره خوشاریزه در درمان دیسمنوره پیشنهاد میگردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
