Danesh A S, Nojavan F. A Case Report of Rectorrhagia After Improved Heavy Menstrual Bleeding and Investigation of its Cause Based on Traditional Persian Medicine. J Arak Uni Med Sci 2020; 23 (1) :118-125
URL:
http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6129-fa.html
دانش عطیه السادات، نوجوان فاطمه. گزارش یک مورد رکتوراژی بعد از بهبود خونریزی شدید رحمی و بررسی علت آن بر اساس مبانی طب سنتی ایرانی. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1399; 23 (1) :118-125
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6129-fa.html
1- گروه طب سنتی ایرانی، دانشکده طب سنتی ایرانی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.؛ کمیته پژوهشی دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم ، ایران.
2- گروه طب سنتی ایرانی، دانشکده طب سنتی ایرانی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.؛ کمیته سلامت معنوی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران. ، fnojavan@muq.ac.ir
چکیده: (7123 مشاهده)
زمینه و هدف: از دیدگاه طب سنتی ایران خونریزی از هموروئید تنها یک بیماری عضوی نیست، بلکه نشاندهنده کیفیت و کمیت خون و اخلاط موجود در بدن است. بر اساس این دیدگاه، خونریزی از نواحی مختلف علل مختلفی دارد که دو علت مهم آن عبارتاند از: پری عروق و درنتیجه خروج خون در نواحی مستعد خونریزی و دیگری، تغییر در کیفیت خون به گونهایکه باعث باز شدن عروق و ایجاد خونریزی شود. این مقاله با گزارش یک مورد خونریزی از هموروئید، شاهدی برای مجموعهای از اصول درمانی موجود در طب ایرانی است.
شرح مورد: خانم ۳۹ ساله، متأهل، دارای ۵ فرزند، با مزاج جبلی گرم و تر که به علت خونریزی شدید قاعدگی به مدت یک سال، برای انجام طب سنتی مراجعه کرده بود. با تجویز داروی گیاهی، پس از سه ماه خونریزی قاعدگی طبیعی شد، اما یک ماه بعد دچار خونریزی از هموروئید شد. خونریزیهای بیمار با درمانهای طب سنتی ایران ازجمله پاکسازی بدن از خلط سودا و فصد و زالوی اطراف مقعد بهبود پیدا کرد.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه باکد اخلاق IR.MUQ.REC.۱۳۹۶.۱۱۰ در کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی قم به تصویب رسیده است.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج بهدستآمده و بر اساس دیدگاه طب سنتی به نظر میرسد که علت بروز خونریزی از مقعد و همورئید در مورد گزارششده، ناشی از مشکل پری عروق از خونی با کیفیت نامناسب بوده و به دنبال درمان علامتی، خونریزی شدید قاعدگی ایجاد شده است.
نوع مطالعه:
گزارش مورد |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/5/22 | پذیرش: 1398/11/26