دوره 24، شماره 4 - ( مهر و آبان 1400 )                   جلد 24 شماره 4 صفحات 537-528 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Beheshtifard M, Alinejad S, Habibi D, Ghandi Y. Evaluation the Effectiveness of Ibuprofen in Improving Patent Ductus Arteriosus. J Arak Uni Med Sci 2021; 24 (4) :528-537
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6375-fa.html
بهشتی فرد مریم، عالی نژاد سعید، حبیبی دانیال، قندی یزدان. بررسی اثربخشی ایبوپروفن خوراکی در بهبود مجرای باز شریانی. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1400; 24 (4) :528-537

URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6375-fa.html


1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
2- گروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
3- گروه آمار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفان، اصفهان، ایران.
4- گروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران. ، drghandi1351@gmail.com
چکیده:   (906 مشاهده)
زمینه و هدف: مجرای شریانی باز به عنوان یکی از مشکلات شایع در نوزادان پره‌ترم شناخته شده و تشخیص زودهنگام و درمان به موقع آن اهمیت ویژه‌ای دارد. یکی از روش‌های غیر‌تهاجمی که برای درمان مجرای شریانی باز وجود دارد، دارو‌درمانی با ایبوپروفن است؛ بنابراین این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی رژیم ایبوپروفن خوراکی در بستن مجرای شریانی در نوزادان پره‌ترم انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه‌ی نیمه‌تجربی روی چهل نوزاد با سن تولد کمتر از 28 روز و مبتلا به مجرای باز شریانی (تشخیص توسط اکوکاردیوگرافی) مراجعه‌کننده به بیمارستان امیرکبیر اراک در سال 1398 انجام شد. در این نوزادان پره‌ترم رژیم ایبوپروفن خوراکی (روز اول، ده و روزهای دوم و سوم، پنج میلی‌گرم / کیلوگرم / روز) استفاده شد. در پایان دوره درمانی سه روزه، میزان مجاری باز شریانی ارزیابی و در صورت عدم پاسخ درمانی در دوره اول، یک دوره دیگر با همان دوز و با همان روش دوره درمانی تکرار شده است.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه مورد تایید کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی اراک به شماره IR.ARAKMU.REC.1396.265 قرار گرفته است.
یافته ها: 32 بیمار (80 درصد) در اولین دوره دریافت ایبوپروفن بهبود داشتند و هشت بیمار (20درصد) نیاز به تکرار دوره درمانی ایبوپروفن داشتند. بین دوره‌های مصرف ایبوپروفن با سن بارداری (0/06=P)، وزن هنگام تولد (0/08=P)، نوع زایمان (0/068=P) و چندقلویی (0/061=P) ارتباط معنا‌دار وجود نداشت.
نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، بیشتر نوزادان پره‌ترم مبتلا به مجرای باز شریانی در اولین نوبت استفاده از ایبوپروفن به این دارو پاسخ دادند، همچنین تمامی نوزادان پره‌ترم، درنهایت به این دارو پاسخ درمانی دادند؛ بنابراین این دارو احتمالاً در بهبود نوزادان پره‌ترم مبتلا به این بیماری مؤثر است.
متن کامل [PDF 3756 kb]   (352 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (604 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: اطفال
دریافت: 1399/4/9 | پذیرش: 1400/8/9

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb