سردبیر محترم
از دسامبر 2019، بیماری همهگیر کروناویروس-19 (کووید-19) بر تمام جنبههای زندگی ما در سراسر جهان تأثیر گذاشته است. این بحران مرگبار که هیچ سیستم بهداشتی و درمانیای کاملاً برای آن آماده نشده بود، باعث ایجاد فشارهای عظیم در ارائه خدمات بهداشتی شده و به طور مستقیم و غیرمستقیم بر روند درمان بسیاری از بیماریهای شایع تأثیرگذار بوده است. بیماران سرطانی به دلیل وضعیت نقص ایمنی ناشی از سرطان و درمانهای مختلف ضدسرطانی، یک گروه بسیار آسیبپذیر در همهگیری فعلی هستند [
1]. پژوهشها نشان میدهند بیماران مبتلا به سرطان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت شدیدتر و عوارض بعدی هستند، بهخصوص اگر جراحی یا شیمیدرمانی در ماه قبل از ابتلا به کرونا ویروس انجام شود [
2] و این شرایط منجر به افزایش قابل توجه میزان مرگومیر ناشی از کروناویروس در بیماران سرطانی شده است [
3].
در شرایط جدید، جامعه بیماران سرطانی در حال گذر از یک مسیر دشوار است که چالش مداوم آن ایجاد تعادل بین خطر بستری شدن در بیمارستان و احتمال ابتلا به کروناویروس است که نهتنها بر روی بیماران، بلکه بر کادر پزشکی نیز تأثیر عاطفی دارد. اضطراب و پریشانی ابتلا به کروناویروس میتواند در گروههای آسیبپذیر، مانند بیماران سرطانی شدت بیشتری داشته باشد. در این شرایط بیماران سرطانی احساس انزوا کرده و حتی اگر خانوادهشان در انجام فعالیتهای روزمره به آنان کمک کنند، ممکن است باعث احساس گناه در آنان شود، زیرا منجر به عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی میشود [
4].
قرنطینه، یک واقعیت رایج در طی بیماری همهگیر کروناویروس است و اضطراب، تحریکپذیری و افسردگی را تسریع میکند، بهویژه هنگامی که برای دورههای طولانی اجرا شود [
3]. اگرچه توجه به پیامدهای بیماری همهگیر کروناویروس عمدتاً بر روی بیماران بزرگسال متمرکز شده است، اما کودکان و بهویژه آنهایی که در گروههای پرخطر مانند نقص ایمنی هستند نیز از نظر روانی و جسمی تحت تأثیر قرار دارند. تعطیلی مدارس ناشی از شیوع کروناویروس و قرنطینه خانگی و همایندی آن با عوامل دیگری مانند کمبود فرصتهای بازی و سرگرمی، خشونت خانگی، وضعیت اجتماعیاقتصادی نامطلوب، بیماری روانی و سوءمصرف مواد والدین، بهشدت سلامت روان کودکان را تهدید میکند و درنتیجه مشکلات رفتاری و هیجانی بیشتری را برای آنان به وجود میآورد [
5].
متخصصان سرطانشناسی بهسرعت دستورالعملهای مربوط به مراقبت از سرطان را در طول همهگیری کروناویروس اعلام کردند. اکنون راهکارهایی مانند کاهش تعداد ویزیتهای بالینی و کوتاه شدن جلسات پرتو درمانی در بیشتر کلینیکهای سرطانشناسی اعمال شده است. اولویتبندی در ارائه روشهای درمانی سرطان بهشدت تحت تأثیر میزان مزایای اهداف درمانی قرار دارد، در حالی که عواملی مانند سن بیمار، بیماریهای همبود و ترجیحات بیمار نیز باید در چارچوب کلی در نظر گرفته شوند [
6]. رسیدگی به نگرانیهای بیماران، چالش دیگری را برای مؤسسات سرطانشناسی به وجود میآورد. در طول این بحران، اطمینان از رفاه حال بیماران و مراقبان، ایجاد یک محیط امن و مراقبتهای مؤثر و دلسوزانه بیش از هر زمان دیگری مهم است. بیماران تشویق شدهاند تا راهکارهای خلاقانه مقابله با استرس را از جمله فعالیت بدنی، رژیم غذایی متعادل، خواب کافی، راهبردهای مبتنی بر ذهنیت و مهارتهای ارتباط اجتماعی را کشف کنند [
7].
در این بحران، ارتباط بهتر و کارآمد بین متخصصان سرطانشناسی و بیماران آنها در اولویت قرار دارد. پزشکی از راه دور توسط متخصصان سرطانشناسی و بیماران، با تجربه مثبت همراه بوده است [
8]. تعامل با بیماران از طریق پزشکی از راه دور و ارائه مشاوره مفید هم در زمینه جسمی و هم در امور روانی میتواند از پذیرش غیرضروری در بیمارستان جلوگیری کند. امروزه، پزشکی از راه دور توسط روانشناسان و روانپزشکان نیز برای تضمین حمایت روانی از بیماران استفاده میشود و این کار منجر به کاهش مراجعه به مراکز درمانی شده است. در پاسخ به افزایش نیاز بیماران سرطانی به ارتباطات کارآمد و مفید، بیشتر کلینیکهای سرطانشناسی یک بخش پرسش و پاسخ در رابطه با کروناویروس را در وبسایتهای خود طراحی کردهاند. به طور خاص، استفاده از رسانههای اجتماعی میتواند به غلبه بر موانع ناشی از بیماری همهگیر کرونا ویروس کمک کند.
درمجموع، زندگی روزمره افراد در سراسر جهان به دلیل کروناویروس بهشدت تحت تأثیر قرار گرفته است. در این میان، مهم است که بیماران مبتلا به سرطان نهتنها از نظر جسمی ایمن باشند، بلکه باید از سلامت روانی و عاطفی آنها نیز مراقبت شود. بهکارگیری تکنیکهای رواندرمانی در این بیماران منجر به تسهیل مواجهه با بیماری شده و آثار جبرانی مهمی بر مسائل روانی آنان از قبیل طرد و بریدگی، انزوای اجتماعی، بیاعتمادی و محرومیت هیجانی دارد. درواقع به دلیل ایجاد پیوندها و تعاملات نزدیک بین رواندرمانگر و بیمار، امکان مواجهه واقعی و مرتبط ساختن تجارب اولیه در یک محیط حمایتگرانه افزایش مییابد و از طرف دیگر با افزایش حس خودکارآمدی و خطرپذیری بیمار، انجام رفتارهای جدید نیز تقویت میشود. همچنین بیمار یاد میگیرد که به جای کنارهگیری از هیجانات خود، به ابراز همدلی و برآورده کردن نیازهای عاطفی خود بپردازد. بنابراین شناخت مشکلات بیماران سرطانی در طی شیوع کروناویروس میتواند زمینه را برای پیشگیری، آموزش، مداخله و درمان مؤثر برای این بیماران فراهم آورد.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
اصول اخلاقی در نگارش مقاله، طبق دستورالعمل کمیته ملی اخلاق و آییننامه COPE رعایت شده است.
حامی مالی
این مقاله یک نامه به سردبیر است و هیچ حمایت مالی از سازمانهای دولتی و دانشگاهی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمامی نویسندگان در طراحی این مقاله، ارائه مطالب علمی، تهیه نسخه خطی و تجدیدنظر نسخه نهایی به طور یکسان مشارکت داشتهاند.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.