بحث
علیرغم پیشرفتهای صورتگرفته در تشخیص و درمان سرطان، سرطان پستان همچنان از علل اصلی مرگومیر ناشی از سرطان در بین زنان شناخته میشود [20, 21]. با توجه به پیشرفت تکنیکهای مولکولی در حوزه تحقیقات تشخیص زودهنگام بیماری سرطان، miRNAsها بهعنوان فراهمکنندگان مکانیسمهای حساس برای تنظیم بیان دقیق ژن بهشدت مورد توجه دانشمندان قرار گرفتند [22, 23, 24].
در مطالعه حاضر میزان بیان miR-17-5p و miR-93-5p در نمونههای بافت توموری پستان و پلاسما افراد مبتلا به سرطان پستان در مقایسه با گروه کنترل نرمال و همچنین ارتباط میزان بیان miRNAهای مذکور با خصوصیات بالینی و آسیبشناسی بیماری بررسی شد. نتایج این مطالعه نشان داد میزان بیان miR-17-5p در بافت توموری پستان و همچنین پلاسمای بیماران مبتلا به سرطان پستان در مقایسه با بافت طبیعی و پلاسمای افراد سالم افزایش داشته است. این در حالی است که میزان بیان miR-93-5p در بافت توموری پستان و همچنین پلاسمای بیماران مبتلا به سرطان پستان در مقایسه با بافت طبیعی و پلاسمای افراد سالم کاهش داشته است، اما تغییرات بیان در هر دو microRNA موردمطالعه بهطور قابلتوجهی با متاستاز به غدد لنفاوی و مرحله تومور در ارتباط است.
در بسیاری از مطالعات، بیان غیر طبیعی خانواده miR-17-92 بهخصوص miR-17-5p گزارش شده است که با گسترش رشد تومور در بسیاری از سرطانها ازجمله CRC ،ESCC ،HCC، بدخیمیهای خونساز، سرطانهای پستان، ریه، گلیوبلاستوما و نوروبلاستوما با هدف قرار دادن کنترل چرخه سلولی همراه بوده است [9، 25]. چن و همکاران نشان دادند miR‐17‐5p با هدف قرار دادن mRNA p21 میزان تکثیر سلولهای کارسینوم نازوفارنکس را افزایش میدهد و بیان بالای miR‐17‐5p یا میزان بیان پایین p21 با پیشآگهی ضعیف بیماران کارسینوم نازوفارنکس همراه است [10]. وانگ و همکارانش افزایش سطح miR-17-5p در بافتهای LSCC و ردههای سلولی را گزارش کردند. ناک داون شدن miR-17-5p با سرکوب فعالسازی مسیر PI3K / AKT باعث کاهش تکثیر سلول LSCC و القای آپوپتوز در شرایط موجود زنده و شیشه شد. همچنین آنها مشاهده کردند که سطح بیان miR-17-5p با مرحله درجهبندی سرطان سینه در ارتباط بود. بنابراین میزان بیان بالاتر ممکن است با پیشرفت مرحله تومور مرتبط باشد [26]. لی و همکاران سطح TBP-2 ،miR-93 ،miR-373و miR-17-5p را در بافتهای سرطانی ریه و بافتهای طبیعی ریه مجاور آنها بررسی و افزایش بیان miR-93 ،miR-373 و miR-17-5p را گزارش کردند، درحالیکه میزان بیان TBP-2 mRNA در بافتهای سرطانی ریه در مقایسه با بافتهای طبیعی ریه مجاور بهطور قابلتوجهی کاهش داشت [13]. چن و همکاران خانواده miR-17-92 جهت تشخیص رتینوبلاستوما یا گلیومای شبکیهای در سرم کودکان مبتلا به رتینوبلاستوما را بررسی و گزارش کردند که miR-17-3P ،miR-17-5P ،miR-18a ،miR-20a در سرم کودکان مبتلا به رتینوبلاستوما نسبت به کودکان سالم بهشدت افزایش بیان داشته است [27]. فو و همکاران میزان همبستگی سطح بیان miRNAهای اگزوزومی را با پیشرفت سرطان کلورکتال یا روده بزرگ در سرم افراد کنترل و بیماران مبتلا به CRC بررسی کردند و گزارش کردند که در بین miRNAهای موردبررسی، تنظیم دو miRNA (miR-17-5p, miR-92a-3p) بهطور قابلتوجهی در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ مختل شده است. همچنین افزایش بیان miR-17-5p در بیماران سرطان روده بزرگ با متاستاز دور و مراحل بالینی بالاتر در ارتباط بود [28].
در مطالعات متعددی مانند مطالعه جیانگ و همکاران، گزارش شد که افزایش بیان miR-93 با مرحله تومور و متاستاز غدد لنفاوی در ارتباط بوده است [29]. لیانگ و همکاران نقش miR-93-5p در تنظیم عملکرد سلولهای اندوتلیال ورید ناف انسان را بررسی و گزارش کردند که بافتهای سرطانی پستان سه گانه منفی با سطح بالاتری ازmiR-93-5p ، تراکم عروق خونی بیشتری را نشان میدهند و بیان بیشازحد miR-93-5p، تکثیر سلولهای اندوتلیال ورید ناف انسان را تسریع کرده و باعث تشکیل لومن و جوانه زدن آنها در موجود زنده شده است [30]. فانگ و همکاران با بررسی miR-93 در سرم بیماران مبتلا به سرطان رحم، افزایش سطح بیان miRNA-93 را مشاهده کردند که با مرحلهبندی تومور و رفتارهای کلینیکوپاتولوژیک و متاستاز غدد لنفاوی ارتباط داشت [31]. از سوی دیگر فانگ و همکاران گزارش کردند miR-93-5p با سرکوب بیان LATS2 در آستروسیتوما میتواند باعث رگزایی و متاستاز در تومور شود [32]. فابری و همکاران گزارش کردند miR-93 با ترشح پنلی از سیتوکینها، کموکینها و فاکتورهای رشد را که در آنژیوژنز در گلیومها ازطریق سرکوب IL-8 و VEGF نقش دارند، تنظیم میکند [33]. گزارش شده است miR-93-5p بهطور قابلتوجهی از تکثیر سلولی جلوگیری میکند و باعث توقف چرخه سلولی G1S میشود. علاوهبراین، 2 انکوژن بهخوبی تثبیت شدند، E2F1 و CCND1، بهعنوان اهداف دوگانه miR-93 شناسایی شدند [34]. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد افزایش بیان miR-17-5p در بافت توموری پستان و پلاسمای بیماران با گیرنده استروژن مثبت و پروژسترون مثبت نسبت به بیماران گیرنده استروژن منفی و پروژسترون منفی و همچنین مرحلهبندی تومور و متاستاز به غدد لنفاوی بهطور قابلتوجهی ارتباط معناداری دارد.
میزان بیان miR-17-5p در بافت و پلاسمای بیماران مبتلا به داکتال کارسینوما در مقایسه با گروه کنترل افزایش بیان معناداری را نشان داد، بهطور قابلتوجهی با مرحله تومور و غدد لنفاوی، وضعیت گیرنده استروژن و پروژسترون ارتباط داشت (P<0/0001). این در حالی است که کاهش بیان miR-93-5p در بافتهای پلاسما و تومور بهطور قابلتوجهی با مرحله تومور و درگیری غدد لنفاوی مرتبط است (P<0/0001).
نتیجهگیری
یافتههای این پژوهش مبین این امر است که بیان بالای miR-17-5p و کاهش بیان miR-93-5p احتمالاً با پیشآگهی ضعیف سرطان پستان مرتبط است. با این حال، miR-17-5p بهدلیل اختلاف بیان بیشتر و سهولت ردیابی در پلاسما، بهعنوان یک کاندیدای احتمالی زیست، نشانگر پیشآگهی ضعیف بیماری تلقی میشود.
با عنایت به محدودیت تعداد نمونهها، افزایش حجم نمونه و انجام مطالعات فرجامیابی بالینی یا پیگیری وضعیت بالینی بیماران جهت تأیید نقش پیشآگهی ضعیف miRNAهای موردبررسی پیشنهاد میشود.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
ملاحظات اخلاقی این مطالعه را کمیته اخلاق پژوهشکده ملی مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی تأیید کرده است (IRAN 52d/4922, 6.10.2016). کلیه افراد شرکتکننده در مطالعه، فرم رضایتنامه جهت استفاده از نمونههای بالینی و دادههای شخصی تحت نظارت پزشک را امضا کردند.
حامی مالی
این پروژه را پژوهشکده ملی مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی پشتیبانی کرد.
مشارکت نویسندگان
اجرا و جمعآوری دادهها و نگارش پیشنویس مقاله: آندیا سیدی مقدم؛ طراحی ایده پروژه، نظارت بر اجرا، آنالیز نتایج و نهایی کردن مقاله: مهدیه سلیمی؛ مشاوره علمی: نجمه رنجی و حسین مزدارانی؛ کمک به تأمین نمونههای بالینی: حسین مزدارانی؛ طراحی، جمعآوری نمونه و نگارش پژوهش: تمامی نویسندگان.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان این مقاله تعاض منافع ندارد.
تشکر و قدردانی
نویسندگان از همکاری دکتر پریسا عظیم نژادان تقدیر و تشکر میکنند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |