دوره 26، شماره 3 - ( مرداد و شهریور 1402 )
جلد 26 شماره 3 صفحات 7-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Banijamali S, Aloosh O, Moradians V, Ramim T, Afshar H. Assessment of the Recovery Status of Hospitalized Patients with COVID-19 according to Different Doses of Anticoagulants. J Arak Uni Med Sci 2023; 26 (3) :1-7
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-7532-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-7532-fa.html
بنی جمالی سینا، آلوش آلدوز، مرادیانس واهان، رمیم طیب، افشار هاله. بررسی وضعیت بهبودی بیماران مبتلا به کووید 19 بستری در بیمارستان برحسب دوزهای مختلف آنتی کوآگولان. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1402; 26 (3) :1-7
سینا بنی جمالی1 
، آلدوز آلوش2 ، واهان مرادیانس2 ، طیب رمیم3 ، هاله افشار 4
، آلدوز آلوش2 ، واهان مرادیانس2 ، طیب رمیم3 ، هاله افشار 4
1- گروه داخلی، دانشکده پزشکی، بیمارستان عمومی حضرت رسول، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- استادیار، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، بیمارستان عمومی حضرت رسول، دانشگاه علوم پزشکی ایران (IUMS)، تهران، ایران
3- گروه مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده مدیریت سلامت و علوم اطلاعات، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه پزشکی ریه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ،Afshar.Hale@gmail.com
2- استادیار، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، بیمارستان عمومی حضرت رسول، دانشگاه علوم پزشکی ایران (IUMS)، تهران، ایران
3- گروه مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده مدیریت سلامت و علوم اطلاعات، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه پزشکی ریه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ،
چکیده: (260 مشاهده)
مقدمه: بیماران مبتلا به COVID-19 می‌توانند اختلالات انغقادی مختلف و پیچیده‌ای داشته باشند که بررسی نقش آنتی کواگولان ها با دوز های مختلف در outcome بیماران مبتلا به کووید 19 ضروری به نظر می‌رسد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت فاکتورهای پیشگویی کننده شدت بیماری از جمله تعداد لنفوسیت‌ها،LDH و وضعیت بهبودی بیماران انجام شد.
روش کار: مطالعه در بیماران مبتلا به COVID-19 بستری دربخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) انجام شد. زمان شروع آنتی کواگولان، نوع و دوز آنتی کواگولان دریافتی و مدت زمان مصرف ثبت شد. بیماران بر اساس دوز آنتی کواگولان در یافتی به دو گروه دوز پروفیلاکسی، دوز بالاتر از پروفیلاکسی (دوز متوسط و دوز درمانی) تقسیم شدند.
یافته‌ها: از مجموع بیماران مراجعه کننده به بیمارستان رسول اکرم 90 نفر (شامل 43 نفر زن (47.8%) و 47 نفر مرد (52.22%) وارد مطالعه شدند. میانگین روزهای بستری در بخش ICU 12.39 ± 13.50 روز و در بیمارستان 13.36 ± 17.18 روز بود. همچنین مدت زمان استفاده از آنتی کوآگولان برای بیماران 13.38 ± 17.13 روز بود. 53 بیمار (58.9%) دوز پروفیلاکسی، 28 بیمار (31.1%) دوز درمانی و 9 بیمار (10%) دوز متوسط آنتی کوآگولان دریافت کردند. نوع آنتی کوآگولان دریافتی در 74 بیمار (82.2%) از نوع هپارین تجزیه نشده (unfractionated heparin) و در 16 مورد (17.8%) از نوع هپارین با وزن مولکولی پائین (low molecular weight) بود. تغییرات LDH، تعداد لنفوسیت، دی دایمر، فیبرینوژن، فریتین و FDP برحسب دوز آنتی کوآگولان دریافتی در سه گروه پروفیلاکسی، درمانی و متوسط اختلاف آماری معنی داری نداشت.
نتیجه گیری: در نهایت یافته‌های بدست آمده از مطالعه نشان داد که استفاده از دوزهای متفاوت آنتی کواگولان تفاوتی در سطح LDH، تعداد لنفوسیت، فریتین و FDP در زمان‌های مختلف و همچنین زمان اقامت در بیمارستان و زمان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه اندازه گیری ایجاد نمی‌کند.
روش کار: مطالعه در بیماران مبتلا به COVID-19 بستری دربخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) انجام شد. زمان شروع آنتی کواگولان، نوع و دوز آنتی کواگولان دریافتی و مدت زمان مصرف ثبت شد. بیماران بر اساس دوز آنتی کواگولان در یافتی به دو گروه دوز پروفیلاکسی، دوز بالاتر از پروفیلاکسی (دوز متوسط و دوز درمانی) تقسیم شدند.
یافته‌ها: از مجموع بیماران مراجعه کننده به بیمارستان رسول اکرم 90 نفر (شامل 43 نفر زن (47.8%) و 47 نفر مرد (52.22%) وارد مطالعه شدند. میانگین روزهای بستری در بخش ICU 12.39 ± 13.50 روز و در بیمارستان 13.36 ± 17.18 روز بود. همچنین مدت زمان استفاده از آنتی کوآگولان برای بیماران 13.38 ± 17.13 روز بود. 53 بیمار (58.9%) دوز پروفیلاکسی، 28 بیمار (31.1%) دوز درمانی و 9 بیمار (10%) دوز متوسط آنتی کوآگولان دریافت کردند. نوع آنتی کوآگولان دریافتی در 74 بیمار (82.2%) از نوع هپارین تجزیه نشده (unfractionated heparin) و در 16 مورد (17.8%) از نوع هپارین با وزن مولکولی پائین (low molecular weight) بود. تغییرات LDH، تعداد لنفوسیت، دی دایمر، فیبرینوژن، فریتین و FDP برحسب دوز آنتی کوآگولان دریافتی در سه گروه پروفیلاکسی، درمانی و متوسط اختلاف آماری معنی داری نداشت.
نتیجه گیری: در نهایت یافته‌های بدست آمده از مطالعه نشان داد که استفاده از دوزهای متفاوت آنتی کواگولان تفاوتی در سطح LDH، تعداد لنفوسیت، فریتین و FDP در زمان‌های مختلف و همچنین زمان اقامت در بیمارستان و زمان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه اندازه گیری ایجاد نمی‌کند.
واژه‌های کلیدی: کووید 19-آنتی کواگولان-واحد مراقبت های ویژه
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
