زمینه و هدف: با توجه به افزایش فعالیت نورون‌های اورکسینرژیک هیپوتالاموس در اثر مصرف مورفین و ورودی‌های فراوان آنها به هیپوکمپ، احتمال می‌رود که مورفین از طریق سیستم اورکسینرژیک سبب تغییر عملکرد نورون‌های CA۱ گردد. بنابراین تأثیر مهار گیرنده اورکسینی نوع ۱ هیپوکمپ بر پاسخ سیناپسی پایه و شکل‌پذیری سیناپسی کوتاه مدت در ناحیه CA۱ هیپوکمپ موش‌های وابسته به مورفین بررسی گردید.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع تجربی می‌باشد. حیوانات مورفین را به میزان ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم هر ۱۲ ساعت به مدت ۱۰ روز دریافت کردند. جهت مهار گیرنده‌های اورکسینی نوع ۱، SB-۳۳۴۸۶۷-A آنتاگونیست این گیرنده‌ها (۵/۰ میکروگرم در ۵/۰ میکرولیتر) قبل از هر تزریق مورفین در داخل هیپوکمپ تزریق شد. پاسخ سیناپسی پایه و شکل‌پذیری سیناپسی کوتاه مدت با تکنیک ثبت پتانسیل میدانی بررسی گردید. مسیر Schaffer Collateral تحریک و fEPSP از CA۱ ثبت شد. پس از تهیه نمودار Input/output، از تحریکات زوج پالس برای القای شکل‌پذیری سیناپسی کوتاه مدت استفاده شد.
یافته‌ها: مصرف مزمن مورفین تأثیری بر پاسخ سیناپسی پایه نداشت(۰۵/۰p>). تزریق SB-۳۳۴۸۶۷-A در ناحیه CA۱ نیز پاسخ سیناپسی پایه در گروه وابسته به مورفین را متأثر نکرد. مورفین سبب افزایش معنی‌دار شاخص زوج پالس در فاصله بین پالسی ۸۰ میلی‌ثانیه گردید(۰۵/۰p<). پیش درمانی با SB-۳۳۴۸۶۷-A تأثیری بر افزایش شاخص ناشی از مورفین نداشت(۰۵/۰p>).
نتیجه‌گیری: نتایج پیشنهاد می‌کند، گیرنده‌های اورکسینی نوع ۱ در وساطت کردن اثر مورفین بر پاسخ سیناپسی پایه و شکل‌پذیری سیناپسی کوتاه مدت در ناحیه CA۱ هیپوکمپ نقشی ندارند.
