مقدمه: با توجه به اهمیت کیست هیداتیک و عوارض پاتوفیزیولوژیک آن بر بدن در مطالعه حاضر سعی شده است تا با استفاده از ولتاژ کم جریان الکتریکی مستقیم، روشی با ویژگی و کارآیی قابل قبول در شرایط آزمایشگاه به منظور از بین بردن پروتواسکولکس‌های کیست هیداتیک ارایه گردد.
روش کار: این مطالعه از نوع مداخله ای تجربی بود. پس از جداسازی بیش از ۲۰۰ عدد کیست هیداتیک از اندام های آلوده دام های کشتار شده، پروتواسکولکس های آنها تخلیه گردید. سپس تعداد معینی از پروتواسکولکس ها به ظرف مخصوص الکترولیز منتقل شد و آزمایش هایی به طور جداگانه در چهار بافر مایع هیداتیک, RPMI, سرم فیزیولوژی و بافر تریس با اعمال دانسیته‌های مختلف جریان الکتریکی در زمان‌های مختلف انجام گرفت. در مرحله بعد به کمک میکروسکوپ نوری درصد زنده بودن آنها از طریق بررسی حرکت سلول‌های شعله‌ای و رنگ‌آمیزی حیاتی با ائوزین ۰/۱ درصد تعیین و ثبت گردید.
نتایج: نتایج حاصل نشان داد که بقاء پروتواسکولکس‌ها با افزایش دانسیته جریان الکتریکی و مدت زمان القای جریان رابطه معکوس دارد. در این رابطه در مایع کیست هیداتیک، اولین دانسیته جریان موثر ۴۲/۹۶ میلی آمپر بر سانتی‌مترمربع و به مدت یک دقیقه بود که منجر به بیش ترین بقای پروتواسکولکس‌ها به میزان ۸۶/۳ درصد شد و در دانسیته جریان ۶۳/۵ میلی آمپر بر سانتی‌مترمربع به مدت یک دقیقه بقای پروتواسکولکس‌ها به صفر درصد رسید. نتایج مشابهی نیز در سه بافر دیگر حاصل شد.
نتیجه‌گیری: جریان الکتریسته با ولتاژ کم می‌تواند به عنوان یک راهکار مناسب در از بین بردن پروتواسکولکس‌های کیست هیداتیک اندام‌های آلوده بیماران در حین جراحی، بدون آسیب به بافت میزبان و جلوگیری از عود مجدد بیماری در نظر گرفته شود.
