زمینه و هدف: بیحسی نخاعی یک روش مؤثر برای فراهم آوردن بیحسی حین عمل و یک جایگزین مناسب برای بیهوشی عمومی بیماران سزارینی است. علیرغم مزیتهایی آن، دارای اثرات جانبی مثل عوارض قلبی، عروقی و غیره است. اندانسترون یک آنتاگونیست گیرنده ۵HT۳ با اثرات شناخته شده روی پیشگیری از تهوع و استفراغ و ممکن است با بلوک کردن گیرنده ۵HT۳ در انتهای عصبی واگ و اثر بر رفلکس بزولد جاریش (BJR)، باعث پیشگیری از افت فشار خون و ضربان قلب شود.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۱۰۲ زن باردار سالم کاندید سزارین الکتیو مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه همدان طی سه ماه در سال ۱۳۹۰ وارد مطالعه شدند. به طور تصادفی در ۲ گروه اندانسترون (۴ میلیگرم داخل وریدی) و گروه پلاسبو (۲ میلیلیتر آب مقطر) قرار گرفتند. فشار خون و ضربان قلب بلافاصله قبل و پس از انجام بیحسی نخاعی اندازهگیری و ثبت شدند در صورت افت فشار خون ۱۰-۵ میلیگرم افدرین تجویز میشد. خارش و تهوع هر ۱۰ دقیقه طی عمل با مشاهده و پرسش از بیمار ثبت شدند.
یافتهها: تفاوت واضحی در میزان فشار خون وخارش در دو گروه وجود نداشت. در دو گروه مورد مطالعه از نظر تهوع، استفراغ و میزان مصرف افدرین اختلاف آماری معنیدار مشاهده شد: (به ترتیب ۰۰۱/۰p= و ۰۰۹/۰p=).
نتیجهگیری: اندانسترون وریدی با دوز ضد تهوع (۴ میلیگرم) میزان متوسط افدرین مصرفی و بروز تهوع استفراغ پس از بیحسی نخاعی را کاهش داد ولی روی فشار خون و ضربان قلب و خارش تأثیر نداشت.