زمینه و هدف: امروزه اولتراسونوگرافی به اصلی ترین ابزار مورد استفاده برای ارزیابی آنومالی های جنینی مبدل شده اند. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی میزان تغییرات ضربان قلب جنین بلافاصله بعد از اتمام سونوگرافی ترکیبی دو بعدی و چهار بعدی می باشد.

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی ۱۹۱ مادر باردار در محدوده سنی ۱۵ تا ۴۵ سال که در تابستان سال ۱۳۹۲ جهت انجام سونوگرافی چهاربعدی به کلینیک سونوگرافی مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. در ابتدای سونوگرافی دو بعدی، تعداد ضربان قلب پایه جنین به وسیله دستگاه سونوگرافی اندازه گیری شد. در همین زمان ضربان قلب مادر نیز در طی یک دقیقه ثبت گردید. سپس سونوگرافی ترکیبی انجام شد و در پایان نیز همین پارامترها ثبت گردیدند.

یافته ها: تعداد ضربان قلب مادران پس از انجام سونوگرافی ترکیبی به صورت معنی داری کاهش یافته بود (۰۰۰۱/۰P=). اما تعداد ضربان قلب جنین قبل و پس از انجام سونوگرافی با یکدیگر اختلافی نداشتند(۶۹۳/۰P=).

نتیجه گیری: سونوگرافی چهار بعدی تاثیری بر تعداد ضربان قلب جنین که به عنوان شاخصی برای ارزیابی افزایش درجه حرارت جنین می باشد، ندارد.

زمینه و هدف: در چند سال اخیر مطالعاتی در خصوص نقش کوآنزیم Q۱۰ در بهبود عملکرد ورزشی و همچنین سلامت قلب و عروق انجام یافته است. مطالعه حاضر تأثیر مکمل دهی کوآنزیم Q۱۰ همراه با تمرینات هوازی شنا را بر نقطه شکست ضربان قلب (HRDP) و Vo۲max در زنان فعال مورد بررسی قرار داده است.

مواد و روش ها: ۳۲ زن تمرین کرده با میانگین سنی ۸۶/۰ ± ۲۵/۲۱ سال و شاخص توده بدنی ۰۶/۱ ±۱۲۷/۲۰ کیلوگرم بر مترمربع به طور تصادفی به چهار گروه ۸ نفره: کنترل، مکمل، مکمل- تمرین و تمرین تقسیم شدند و در چهار هفته برنامه مصرف کوآنزیم Q۱۰و تمرینات شنا (۳ جلسه در هفته) شرکت کردند. میزان مصرف مکمل کوآنزیم Q۱۰ ۱۰۰ mg/kg/dبه شکل کپسول بود که آزمودنی‌ها همراه با وعده غذایی ناهار مصرف می‌نمودند. آزمودنی‌ها پیش و پس از آغاز دوره ۴ هفته‌ای، یک آزمون پیشرونده وامانده ساز را برای تعیین HRDP و Vo۲max بر روی تردمیل و با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی اجرا کردند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک‌راهه (ANOVA) در سطح معناداری ۰۵/۰ > p انجام گرفت.

یافته‌ها: علی‌رغم اینکه بر اساس نتایج آزمون تی زوجی، HRDP در هر چهار گروه افزایش یافته بود اما بر اساس آزمون ANOVA تنها افزایش معنادار بین گروهها در (P=۰,۰۰۸ )Vo۲maxاتفاق افتاد.

نتیجه‌گیری: هر چند پس از گذشت ۴ هفته تغییرات مثبتی در داخل گروهها ایجاد شد اما مکمل دهی کوآنزیم Q۱۰ همراه با تمرین هوازی شنا تأثیر معناداری بر نقطه شکست ضربان قلب نداشت و تنها موجب افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی شد.

زمینه و هدف: بی‌حسی نخاعی یک روش مؤثر برای فراهم آوردن بی‌حسی حین عمل و یک جایگزین مناسب برای بی‌هوشی عمومی بیماران سزارینی است. علی‌رغم مزیت‌هایی آن، دارای اثرات جانبی مثل عوارض قلبی، عروقی و غیره است. اندانسترون یک آنتاگونیست گیرنده ۵HT۳ با اثرات شناخته شده روی پیش‌گیری از تهوع و استفراغ و ممکن است با بلوک کردن گیرنده ۵HT۳ در انتهای عصبی واگ و اثر بر رفلکس بزولد جاریش (BJR)، باعث پیش‌گیری از افت فشار خون و ضربان قلب شود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۱۰۲ زن باردار سالم کاندید سزارین الکتیو مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه همدان طی سه ماه در سال ۱۳۹۰ وارد مطالعه شدند. به طور تصادفی در ۲ گروه اندانسترون (۴ میلی‌گرم داخل وریدی) و گروه پلاسبو (۲ میلی‌لیتر آب مقطر) قرار گرفتند. فشار خون و ضربان قلب بلافاصله قبل و پس از انجام بی‌حسی نخاعی اندازه‌گیری و ثبت شدند در صورت افت فشار خون ۱۰-۵ میلی‌گرم افدرین تجویز می‌شد. خارش و تهوع هر ۱۰ دقیقه طی عمل با مشاهده و پرسش از بیمار ثبت شدند.

یافته‌ها: تفاوت واضحی در میزان فشار خون وخارش در دو گروه وجود نداشت. در دو گروه مورد مطالعه از نظر تهوع، استفراغ و میزان مصرف افدرین اختلاف آماری معنی‌دار مشاهده شد: (به ترتیب ۰۰۱/۰p= و ۰۰۹/۰p=).

نتیجه‌گیری: اندانسترون وریدی با دوز ضد تهوع (۴ میلی‌گرم) میزان متوسط افدرین مصرفی و بروز تهوع استفراغ پس از بی‌حسی نخاعی را کاهش داد ولی روی فشار خون و ضربان قلب و خارش تأثیر نداشت.

چکیده

زمینه و هدف: فشار خون بالا حوادث مختلف قلبی- عروقی را در یک فرد حدود ۲ تا ۳ برابر افزایش می‌دهد. هدف از انجام تحقیق حاضر، شناسایی تأثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر پرفشار خونی، نیتریک اکساید و ضربان قلب استراحتی مردان سالمند مبتلا به پرفشار خونی می‌باشد.

مواد و روش‌ها: آزمودنی‌های این تحقیق نیمه تجربی شامل ۳۰ نفر از مردان سالمند مبتلا به پرفشار خونی درجه یک(محدوده سیستولی – دیاستولی ۱۴۰ به ۹۰ تا ۱۵۹ به ۹۹ میلی متر جیوه) بود(۲۶-۲۵) که به روش داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و به طور تصادفی به دو گروه همسان تجربی(۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) تقسیم شدند. وزن، قد و شاخص توده بدنی آزمودنی‌ها به ترتیب برابر با ۸۰±۷۵ ، ۱۷۵±۱۷۰و ۲۶-۲۵ بود. گروه تجربی تمرینات منتخب پیلاتس را به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه یک ساعت انجام دادند. ۲۴ ساعت قبل از شروع تمرینات و ۲۴ ساعت بعد از آخرین جلسه، متغیرهای مورد نظر آزمودنی‌های دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی وابسته و مستقل با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۱۶ در سطح معنی داری (۰۵/۰≥p) انجام گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که هشت هفته تمرینات پیلاتس باعث کاهش فشار خون(۰۵/۰≥p) و ضربان قلب استراحتی (۰۵/۰≥p) و افزایش نیتریک اکساید(۰۵/۰≥p) در مردان سالمند مبتلا به پرفشار خونی می‌شود(۰۵/۰≥p).

نتیجه گیری: تمرینات پیلاتس باعث کاهش فشار خون و ضربان قلب استراحت و افزایش تولید اکسید نیتریک در مردان سالمند شد. از این رو، به نظر می‌رسد تمرینات بدنی منظم و مستمر می‌تواند به عنوان یک عامل پیش‌گیری کننده در بروز بیماری‌های قلبی - عروقی مردان سالمند مؤثر باشد.