حمیدرضا کوهستانی، نیره باغچقی، دكتر ژیلا عابد سعیدی، علی قزلباش، دكتر حمید علوی مجد،
دوره ۹، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۵ )
چکیده
مقدمه: تحقیقات نشان می دهد که شیوع ۱۲ ماهه کمردرد در پرستاران بین ۴۳ الی ۷۶ درصد متغیر می باشد. اغلب محققان معتقدند که عوامل فیزیکی تنها توجیه کننده بخشی از علل شیوع بالای کمردرد می‌باشد. این پژوهش به منظور تعیین ارتباط بین کمردرد و تنیدگی شغلی در پرستاران انجام شد. روش‌کار: پژوهش حاضر یک مطالعه موردـ شاهدی می‌باشد. در این مطالعه ۸۰ پر ستار به عنوان گروه مورد و۸۰ پرستار به عنوان گروه شاهد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه مورد، پرستارانی در نظر گرفته شدند که در طی ۱۲ ماه گذشته کمردرد را تجربه کرده بودند و گروه شاهد، پرستارانی که در طی ۱۲ ماه گذشته کمردرد را تجربه نکرده بودند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌ای استفاده شد که مشتمل بر ۳ قسمت بود: اطلاعات دموگرافیک، تاریخچه کمردرد و تنیدگی شغلی. داده ها توسط آزمون های آماری تی، من ویتنی، کای دو و محاسبه ضریب همبستگی و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد که بین کمردرد با تنیدگی شغلی رابطه معنی داری وجود دارد (۰۱/۰ >p). هم‌چنین بین کمردرد با ساعت کار ماهانه نیز رابطه معنی‌داری وجود داشت(۰۵/۰ >p). بین سایر فاکتورهای مورد بررسی مانند: سن، جنس، وضعیت تأهل، تعداد حاملگی، تعداد زایمان، استعمال دخانیات، ورزش کردن و سابقه کار با کمردرد ارتباط معنی داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که تنیدگی شغلی در گروه مبتلا به کمردرد بیشتر از گروه غیر مبتلا بود و با توجه به این که در این تحقیق بین سایر متغیرهای مورد بررسی و کمردرد رابطه معنی‌دار آماری مشخص نشد(به جز ساعت کار ماهانه)، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که بین تنیدگی شغلی و ابتلا به کمردرد رابطه وجود دارد
سلیمان زند، اشرف زمانی،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۷ )
چکیده
مقدمه: کمردرد یک مشکل شایع بالینی دوران بارداری می باشد. محققان ورزش را بعنوان یک روش پروفیلاکسی در کاهش کمردرد مادران باردار مطرح می کنند . این مطالعه با هدف تعیین تاثیر انجام ورزش مناسب و وضعیت بدنی صحیح در هنگام فعالیت های روزانه دوران بارداری از طریق آموزش و انجام آن توسط خانم های باردار طراحی شده است . روش کار: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که ۱۳۸نفر از خانم های بارداری در آن شرکت کردند . پژوهش در چهار مرحله: ۱- اخذ شرح حال ۲- تعلیم ۳- اجراء (افرادمورد پژوهش در طی ۳۰ هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه ۶۰ دقیقه ۱۰ نوع حرکت ورزشی سبک وهوازی را زیر نظر یک فیزیوتراپ انجام می دادند) ۴- ارزیابی نهایی، اجراء شد . نتایج با استفاده از آزمونهای آمارهای و از طریق نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: با توجه به نتایج حاصله ، ۲/۱۸ درصد از زنان گروه تجربی و ۶/۳۶ درصد از زنان باردار گروه کنترل مبتلا به کمردرد در دوران بارداری شدند . آزمون کای اسکویر ، تفاوت معنی دار آماری را بین دو گروه از نظر ابتلا به کمر درد در دوران بارداری نشان داد(۰۵/۰p< ، ۵/۳۶= χ²). هم چنین نسبت احتمال در گروه شاهد نسبت به مورد ۲ به دست آمد(۹۱/۱- ۰۴/۴ CI%۹۵ = و۰۵/۰p< ) . نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که ورزش در دوران بارداری موجب حذف کمر درد نمی شود ولی می تواند بروز کمر درد را در این دوران کاهش داده یا به تاخیر اندازد .
