1- دانشگاه علوم پزشکی اراک
چکیده: (41688 مشاهده)
مقدمه: سندرم گیلن باره، دارای علائم متنوعی میباشد و اغلب به صورت یک بیماری حاد با فلج یک طرفه پس از عفونت دیده میشود. کمپیلوباکتر ژوژنی شایعترین عفونت مسئول در این مورد است ولی عفونت با ویروسهایی نظیر سیتومگالو ویروس، ابشتین بار و ایدز نیز مرتبط با این سندرم هستند.
مورد: بیمار آقای 55 ساله ساکن روستا و دامدار بود. از بیست روز قبل از بستری با علایم ضعف عمومی، تب، تعریق شبانه و سرولوژی مثبت برای تب مالت(640/1=2ME و 280/1=رایت) تحت درمان با ریفامپین، داکسی سیکلین و آمپول استرپتومایسین (1 گرم روزانه) قرار داشته است. بعد از تزریق 9 عدد آمپول استرپتومایسین با علایم ضعف یک طرفه اندامهای سمت راست در بیمارستان بستری میشود. سی تی اسکن مغزی و MRI مغزی نرمال بودند. ظرف مدت دو روز علایم ضعف بیمار پیشرفت کرد به طوری که هر 4 اندام ضعف در حد 5/2 در پروگزیمال و 5/3 در دیستال پیدا کرد. آرفلکسی ژنرالیزه در رفلکسهای تندونی عمقی وجود داشت. سه روز بعد دچار اختلال بلع و ضعف صورت نیز شد. از بدو مراجعه استرپتومایسین قطع شد. با الکترومیوگرافی تشخیص پلی نرورادیکولوپاتی دمیلین حاد و شدید برای بیمار داده شد. بررسی مایع مغزی- نخاعی نیز موید گیلن باره بود و رایت مایع مغزی نخاعی منفی بود. بیمار در ICU بستری و تحت ونتیلاتور قرار گرفت. وی با فلج 4 اندام، 8 روز پس از بستری فوت شد.
نتیجه گیری: در مناطق اندمک در بیماران با سندرم گیلن باره باید تشخیص بیماری تب مالت را در نظر داشت.
نوع مطالعه:
گزارش مورد |
موضوع مقاله:
عفونی دریافت: 1390/8/7 | پذیرش: 1390/10/21