زمینه و هدف: برای تخمین قدرت لنز داخل چشمی مورد نیاز برای جراحی کاتاراکت از بیومتری با امواج مافوق صوت استفاده می‎شود و مهم‌ترین عامل در خطای این تخمین، طول محوری چشم می‎باشد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی میزان اختلاف در قدرت انکسار نهایی در بیمارانی که تحت عمل جراحی کاتاراکت به روش فیکواموسیفیکاسیون قرار گرفته‎اند بر اساس طول محور چشم می‎باشد.

مواد و روش‎ها: در این مطالعه مقطعی-تحلیلی تعداد 446 چشم از خرداد 1389 تا آذر1390 از بیمارانی که در بیمارستان امیرکبیر شهر اراک تحت عمل جراحی کاتاراکت به روش فیکوامولسیفیکاسیون قرار گرفتند، تحت بررسی قرار گرفت. بیومتری تمامی چشم‎ها قبل از عمل جراحی با هدف امتروپ شدن دید بیمار انجام شد. بیماران بر اساس طول محوری چشم به گروه‎های کوچک‎تر از 22، بین 22 تا 5/24، بین 5/24 تا 26 و بزرگ‎تر از 26 میلی‎متر طبقه‎بندی شدند.

یافته‎ها: بین میانگین قدر مطلق میزان انحراف قدرت انکسار نهایی از صفر بر اساس نوع دستگاه بیومتری از لحاظ آماری اختلاف معنی‎داری وجود نداشت. بیشترین میزان میانگین قدر مطلق انحراف قدرت انکسار نهایی از صفر در گروه چشم‎های میوپ بود که برابر با 17/1±52/1 دیوپتر بود ولی بین میانگین قدر مطلق انحراف قدرت انکسار نهایی از صفر با توجه به طول محوری چشم ارتباط معنی‎داری وجود نداشت(081/0=p).

نتیجه‎گیری: قدرت تخمین لنز با افزایش طول محوری چشم کاهش می‎یابد ولی قدر مطلق اختلاف میانگین‎ها در دو دستگاه (آلکان و نیدک) معنی‎داری از لحاظ میانگین وجود ندارند.