زمینه و هدف: شیگلوزیس یک مسئله جهانی مهم برای سلامتی بشر محسوب شده و تا به امروز واکسن موثری علیه شیگلا یافت نشده است. یکی از مهم‎ترین فاکتورهای بیماری‌زای اصلی در شیگلا دیسانتری تیپ 1، انتروتوکسین شیگلا یا STx می‌باشد. STxB دارای نقش ایمنی زایی، ادجوانتی و حاملی بوده و می‌توان با ممزوج کردن آنتی ژن‎های کاندیدای واکسن با این ادجوانت به تولید واکسن مناسب پرداخت. پروتئین IpaD نقش مهم و کلیدی در تهاجم، بیماری‎زایی و ایجاد عفونت توسط شیگلا دارد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، توالی ژنی ipaD و stxB از بانک ژنی استخراج و به صورت صناعی تهیه گردید و با انتقال این ژن به درون باکتری E. coli BL21 DE3، به‎وسیله  PCRو برش آنزیمی تایید و میزان بیان پروتئین مذکور مورد ارزیابی و با استفاده از تکنیک وسترن بلات، بیان آن مورد تایید قرار گرفت. بعد از تخلیص پروتئین نوترکیب با ستون کروماتوگرافی، چهار نوبت متوالی به خوکچه هندی تزریق شد و ایمنی‎زایی آن با استفاده از باکتری شیگلا فلکسنری 2a و سم فعال O157:H7 E.coli مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج چالش نشان داد که خوکچه‎های هندی ایمن شده توانستند 28 برابر LD₅₀ شیگا توکسین E. coli O157:H7 را تحمل نمایند. در ضمن، چالش خوکچه‎ها توسط القای باکتری شیگلا فلکسنری در چشم نیز انجام شد که نتیجه آن حاکی از ابتلای خوکچه‎های شاهد به آب مروارید(کاتاراکت) و سالم ماندن خوکچه‎های ایمن شده بود.

نتیجه‎گیری: نتایج به‎ دست آمده از این تحقیق بیان‎گر آن است که پروتئین حاصل از امتزاج ژن‎های ipaD و stxB، می‎تواند کاندیدای مناسبی جهت تولید واکسن نوترکیب علیه انواع شیگلا باشد.