دوره ۱۸، شماره ۶ - ( شهریور ۱۳۹۴ )                   جلد ۱۸ شماره ۶ صفحات ۱۶-۸ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Izanloo H, Nazari S, Ahmadi Jebelli M, Alizadeh Matboo S, Tashauoei H R, Vakili B, et al . Studying the Polypropylenimine-G2 (PPI-G2) Dendrimer Performance in Removal of Escherichia coli, Proteus Mirabilis, Bacillus Subtilis and Staphylococcus Aureus from Aqueous Solution. J Arak Uni Med Sci 2015; 18 (6) :8-16
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-3520-fa.html
ایزانلو حسن، نظری شهرام، احمدی جبلی محمد، علیزاده متبوع سودابه، تشیعی حمید رضا، وکیلی بهنام، و همکاران.. بررسی کارایی دندریمر پلی‌پروپیلن ‌ایمین نسل دوم در حذف باکتری‌های اشرشیاکلی، پروتئوس میرابیلیس، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس از محلول آبی. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. ۱۳۹۴; ۱۸ (۶) :۸-۱۶

URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-۱-۳۵۲۰-fa.html


۱- گروه مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات آلاینده‌های محیطی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
۲- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی ایران ، تهران ، ایران
۳- مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
۴- کارشناس بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
۵- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
۶- مهندسی بهداشت محیط، شرکت مهندسی آب و فاضلاب، تهران، ایران
۷- مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
۸- مهندسی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
۹- ایران، قم، دانشگاه علوم پزشکی قم، دانشکده بهداشت ، gharibmajidi@gmail.com
چکیده:   (۶۶۶۰ مشاهده)

  زمینه و هدف: دندریمرها زیر مجموعه‌ای از ساختارهای شاخه‌دار هستند که نظم ساختاری مشخصی دارند. هدف از انجام این تحقیق بررسی کارایی دندریمر پلی‌پروپیلن ‌ایمین- G2 در حذف باکتری ‏ های اشرشیاکلی، پروتئوس میرابیلیس، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس از محلول آبی می ‏ باشد.

  مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، ابتدا از هر سویه باکتری رقت 103 واحد تشکیل دهنده کلونی در میلی ‏ لیتر تهیه شد. سپس غلظت ‏ های مختلفی (5/0، 5، 50 و 500 میکروگرم بر میلی ‏ لیتر) از دندریمر به نمونه آب اضافه شد. به منظور تعیین کارایی دندریمر در حذف باکتری ‏ ها، نمونه ‏ برداری در زمان ‏ های مختلف (0، 10، 20، 30، 40، 50 و 60 دقیقه) انجام گردید و بر روی محیط نوترینت آگار کشت داده شد. نمونه ‏ ها به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی ‏ گراد قرار گرفتند و پس از آن تعداد کلونی ‏ ها شمارش شدند.

  یافته ها: با افزایش غلظت دندریمر و زمان تماس، تعداد باکتری ‏ ها در محلول آبی کاهش یافت. در زمان ‏ های 40، 50 و 60 دقیقه و غلظت ‏ های 50 و 500 میکروگرم بر میلی ‏ لیتر، تمامی انواع باکتری ‏ های موجود در محلول آبی حذف شدند. غلظت 5/0 میکروگرم بر میلی ‏ لیتر از دندریمر تاثیری در کاهش تعداد باکتری ‏ های اشرشیاکلی و پروتئوس میرابیلیس نداشت. تاثیر دندریمر بر باکتری ‏ های گرم منفی ضعیف ‏ تر از باکتری ‏ های گرم مثبت بود.

  نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که دندریمر پلی ‏ پروپیلن ایمین- G2 قادر به حذف اشریشیاکلی، پروتئوس میرابیلیس، استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سوبتیلیس در محلول آبی است. با این حال استفاده از دندریمر برای گندزدایی آب آشامیدنی نیازمند مطالعات بیشتر و وسیع ‏ تر می ‏ باشد.

متن کامل [PDF 2496 kb]   (۲۰۰۳ دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: بهداشت
دریافت: 1393/12/1 | پذیرش: 1394/2/16

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb