زمینه و هدف: آفلاتوکسین‌ها به عنوان مهم‌ترین سمومی شناخته شده‌اند که مصرف آن‌ها می‌تواند باعث مسمومیت حاد و ایجاد اثرات سرطان‌زایی شود. علاوه بر این، مطالعات قبلی نشان داده که باکتری‌های اسیدلاکتیک توانایی اتصال به آفلاتوکسین‌ در ماده غذایی را دارند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر لاکتوباسیلوس پاراکازئی سویه‌ TD3 بومی ایران درمقابل سمیت ناشی از آفلاتوکسین B1 در شرایط درون تنی می‌باشد.

مواد و روش‌ها: ٢٤ رت نر نژاد ویستار با وزن ١٠±٢٥٠ گرم به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل منفی و دو گروه تیمار شده با آفلاتوکسین با دوز ١٧٠ ماکروگرم بر کیلو گرم و لاکتوباسیلوس پاراکازئی سویه TD3 جدا شده از ترخینه با دوز ١٠^٩ واحد تشکیل دهنده کلونی در روز همراه با آفلاتوکسین به مدت ٤ هفته. در انتهای آزمایش نمونه‌های خون و بافت برای مطالعات بیوشیمیایی و آسیب شناسی جمع‌آوری شدند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که تیمار با آفلاتوکسین باعث افزایش قابل توجهی در میزان آنزیم‌های کبدی از قبیلAST (آسپارتات آمینو ترانسفراز)، ALP (آلکالین فسفاتاز) و هم چنین آسیب‌های کبدی می‌شود. علاوه بر این، در گروهی که لاکتوباسیلوس پاراکازئی سویهTD3 را دریافت کردند، سطح آنزیم‌های مذکور کاهش یافته و آسیب‌های کبدی ناشی از آفلاتوکسین بهبود پیدا کردند.

نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان ‌داد که آفلاتوکسین می‌تواند منجر به آسیب کبدی شود و لاکتوباسیلوس پاراکازئی سویه‌ TD3 بومی ایران جدا شده از ترخینه احتمالا از طریق اتصال به آفلاتوکسین منجر به اعمال اثرات حفاظتی خود می‌گردد، از این رو، به ‌عنوان یک عامل بیولوژیک در حذف آفلاتوکسین در شرایط درون تنی مطرح می‌شود.