BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-4174-fa.html
2- گروه میکروب‌شناسی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران ،
چکیده
زمینه و هدف: اسینتوباکترها، باکتری‌های گرم منفی هوازی هستند که به طور فراگیر در خاک و آب توزیع‌شده‌اند. این باکتری‌ها، از کشت پوست، غشاهای مخاطی، ترشحات و محیط بیمارستان جداسازی می‌گردند. اسینتو باکتر بومانی، گونه‌ای است که با شیوع بیش‌تری جداسازی می‌شود. سوش‌های اسینتو باکتر اغلب در برابر عوامل ضد میکروبی مقاوم هستند.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت میدانی، مشاهده و آزمون صورت گرفت. نمونه ها در مرداد ماه 1394 از محیط خاک گلدان و در مهر ماه 1394 از آب رودخانه صادقیه تهران جدا شدند و داخل ظرف حاوی یخ به آزمایشگاه منتقل گردیدند. به‌وسیله روش‌های بیوشیمیایی (TSI،SIM،OF و آزمایش گرم)، 50 نمونه اسینتوباکتر بومانی جداسازی شد. در آبان ماه 1394 ،100 نمونه‌ی بالینی به روش بیوشیمیایی از بیمارستان امام خمینی جداسازی و داخل پلیت محیط کشت مولر هینتون آگار به آزمایشگاه منتقل شد. آزمون آنتی بیوگرام برای 150 نمونه اسینتوباکتر بومانی انجام شد. تشکیل بیوفیلم نمونه‌های محیطی و بالینی اسینتو باکتر بومانی به روش کشت در پلیت و کونگورد آگار بررسی گردید.
یافته‌ها: در نمونه‌های بالینی و خاک، بیش‌ترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی مربوط به ایمی پنم وبرابر با 92 درصد بود و نمونه‌های آب 9/99 درصد به ایمی پنم مقاوم بودند. تشکیل بیوفیلم با روش کونگورد آگار در نمونه‌های آب 44 درصد، خاک 40 درصد و بالینی 1 درصد بود. روش کشت در پلیت بیوفیلم همه جدایه‌ها منفی بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به مقاومت اسینتوباکتر بومانی به آنتی‌بیوتیک‌ها و عدم تشکیل بیوفیلم در جدایه‌های محیطی و بالینی، این نتیجه حاصل شد که مقاومت آنتی‌بیوتیکی و تشکیل بیوفیلم در اسینتوباکتر بومانی به هم ارتباط ندارند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
