دوره 21، شماره 1 - ( فروردین ماه 1397 1397 )
جلد 21 شماره 1 صفحات 20-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Toraji A, Hadizadeh M, Nemati Mansoor F. The Effect of Nanoformulation of Amoxicillin on its Antibacterial Activity Against Common Bacterial Strains Involved in Hospital-Acquired Infections
. J Arak Uni Med Sci 2018; 21 (1) :11-20
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-5485-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-5485-fa.html
تورجی اسماء، هادی زاده مهناز، نعمتی منصور فهیمه. تأثیر نانو فرموله‌کردن آموکسی سیلین بر فعالیت ضدباکتریایی آن بر علیه سوش‌های باکتریایی شایع در عفونتهای بیمارستانی. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1397; 21 (1) :11-20
1- گروه بیوتکنولوژی، واحد علوم دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دکتری تخصصی بیوشیمی، گروه زیست فنآوری، سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران ، hadizadehmahnaz@gmail.com
3- دکتری تخصصی بیوتکنولوژی، گروه بیوتکنولوژی، واحد علوم دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دکتری تخصصی بیوشیمی، گروه زیست فنآوری، سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران ، hadizadehmahnaz@gmail.com
3- دکتری تخصصی بیوتکنولوژی، گروه بیوتکنولوژی، واحد علوم دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (2915 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: فنآوری نانو، فرصتی عالی برای درمان عفونتهای میکروبی مقاوم به دارو فراهم می‌کند. هدف از این مطالعه، سنتز آموکسی سیلین انکپسوله شده در نانوذرات پلیمری و مقایسه فعالیت ضد باکتریایی این نانوفرمولاسیون با آموکسی سیلین خالص بود.
مواد و روش‌ها: نانوذرات پلیمری انکپسوله شده با آموکسی سیلین توسط کیتوزان به عنوان یک پلیمر و آلژینات به عنوان عامل متصل کننده تهیه شدند. نانوذرات حاصله با طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، پراکندگی نور دینامیکی و میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخصه یابی شدند. اثرات ضدباکتریایی نانوذرات بر علیه برخی باکتریهای شایع در
عفونتهای بیمارستانی با استفاده از روشهای براث میکرودایلوشن و انتشار از چاهک بررسی شدند.
یافته‌ها: نانوذرات انکپسوله شده با دارو دارای شکل کروی با اندازه متوسط 96 نانومتر بودند. این نانوذرات اثر ضد باکتریایی قابل توجهی بر روی تمام باکتریهای آزمایش شده به جزء سودوموناس آئروژینوزا داشتند. همچنین آنها اثرات ضدباکتریایی قویتری از نانوحامل به تنهایی یا آنتی بیوتیک آزاد نشان دادند. بزرگ‌ترین ناحیه مهار رشد (7/23) برای استافیلوکوکوس اورئوس حساس به متی سیلین وکوچکترین (5/12) برای نوع مقاوم این باکتری تعیین شد. حداقل غلظت مهارکننده نانوفرمولاسیون بر علیه این دو سویه به ترتیب 5/1 و 48 میکروگرم بر میلی لیتر و برای اشرشیا کلی و سودووناس آئروژینوزا 6/6 و 256 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که انکپسوله کردن آموکسی سیلین در نانوذرات پلیمری، پتانسیل افزایش فعالیت ضدباکتریایی بر علیه باکتریهای عامل عفونتهای بیمارستانی دارد.
زمینه و هدف: فنآوری نانو، فرصتی عالی برای درمان عفونتهای میکروبی مقاوم به دارو فراهم می‌کند. هدف از این مطالعه، سنتز آموکسی سیلین انکپسوله شده در نانوذرات پلیمری و مقایسه فعالیت ضد باکتریایی این نانوفرمولاسیون با آموکسی سیلین خالص بود.
مواد و روش‌ها: نانوذرات پلیمری انکپسوله شده با آموکسی سیلین توسط کیتوزان به عنوان یک پلیمر و آلژینات به عنوان عامل متصل کننده تهیه شدند. نانوذرات حاصله با طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، پراکندگی نور دینامیکی و میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخصه یابی شدند. اثرات ضدباکتریایی نانوذرات بر علیه برخی باکتریهای شایع در
عفونتهای بیمارستانی با استفاده از روشهای براث میکرودایلوشن و انتشار از چاهک بررسی شدند.
یافته‌ها: نانوذرات انکپسوله شده با دارو دارای شکل کروی با اندازه متوسط 96 نانومتر بودند. این نانوذرات اثر ضد باکتریایی قابل توجهی بر روی تمام باکتریهای آزمایش شده به جزء سودوموناس آئروژینوزا داشتند. همچنین آنها اثرات ضدباکتریایی قویتری از نانوحامل به تنهایی یا آنتی بیوتیک آزاد نشان دادند. بزرگ‌ترین ناحیه مهار رشد (7/23) برای استافیلوکوکوس اورئوس حساس به متی سیلین وکوچکترین (5/12) برای نوع مقاوم این باکتری تعیین شد. حداقل غلظت مهارکننده نانوفرمولاسیون بر علیه این دو سویه به ترتیب 5/1 و 48 میکروگرم بر میلی لیتر و برای اشرشیا کلی و سودووناس آئروژینوزا 6/6 و 256 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که انکپسوله کردن آموکسی سیلین در نانوذرات پلیمری، پتانسیل افزایش فعالیت ضدباکتریایی بر علیه باکتریهای عامل عفونتهای بیمارستانی دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
