دوره 22، شماره 3 - ( دو ماهنامه مرداد و شهریور 1398 )
جلد 22 شماره 3 صفحات 117-107 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kamkar M, Zare S, Babaei F. The Effect of Sulpiride and Food Restriction on Depression and Anxiety Control in Adult Male Rats. J Arak Uni Med Sci 2019; 22 (3) :107-117
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-5556-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-5556-fa.html
کامکار مرضیه، زارع صمد، بابائی فرین. بررسی اثر سولپیراید و محدودیت غذایی در کنترل افسردگی و اضطراب در موش صحرایی نر. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1398; 22 (3) :107-117
مرضیه کامکار 
1، صمد زارع2 ، فرین بابائی2
1، صمد زارع2 ، فرین بابائی2
1- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران. ، m.kamkar70@yahoo.com
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
چکیده: (2946 مشاهده)
زمینه و هدف: محدودیت غذایی در افسردگی و اضطراب دخیل است. مطالعات پیشین به نقش سولپیراید در درمان افسردگی و اضطراب اشاره کردهاند. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش سیستم دوپامینرژیک و محدودیت غذایی در تغییرات اضطراب و افسردگی بود.
مواد و روش‌ها: 42 سر رت نر بالغ نژاد ویستار (180 تا 220 گرم) به 7 گروه کنترل، شم، محدودیت غذایی 25، 50، 75 درصد، محدودیت غذایی 75 درصد با تزریق درون بطن مغزی (icv) سولپراید و گروه سولپراید (icv)(50 میکروگرم در هر موش) تقسیم شدند. دوره تیمار 21 روز بود. روز 19 جراحی و کانول‌گذاری انجام شد. روز 21، سولپیراید با حجم 3 میکرولیتر تزریق شد. روز 21 تستهای افسردگی و اضطراب (تست آویزانکردن از دم و ماز بعلاوهای شکل مرتفع) از رتها گرفته شد. نتایج براساس آزمون آماری آنوا مقایسه شدند.
ملاحظات اخلاقی: اصول کار با حیوانات آزمایشگاهی مطابق با بیانیه هلسینکی و مصوبات کمیته اخلاق زیستی دانشگاه ارومیه رعایت گردید (Ref No: AECVU-180-2018).
یافته‌ها: زمان تحرک در گروههای محدودیت غذایی و سولپیراید نسبت به کنترل و گروه 75 درصد با سولپراید نسبت به گروه 75 درصد افزایش معنادار داشت. زمان بیحرکتی در گروههای محدودیت غذایی و گروه سولپیراید نسبت به کنترل کاهش معنادار داشت. درصد ورود به بازوی باز در گروه 75 درصد نسبت به کنترل کاهش معنادار و در گروه 75 درصد با سولپیراید نسبت به گروه 75 درصد افزایش معنادار داشت. درصد زمان ماندن در بازوی باز در گروه 75 درصد با سولپیراید نسبت به گروه 75 درصد افزایش معنادار داشت. فعالیت حرکتی در گروههای تحت محدودیت غذایی و تزریق سولپیراید کاهش داشت.
نتیجهگیری: به نظر می‌رسد محدودیت غذایی و سولپیراید در بهبود شرایط شبه افسردگی نقش دارند. سولپیراید در مهار رفتار اضطرابی القا شده توسط محدودیت غذایی نیز نقش دارد.
مواد و روش‌ها: 42 سر رت نر بالغ نژاد ویستار (180 تا 220 گرم) به 7 گروه کنترل، شم، محدودیت غذایی 25، 50، 75 درصد، محدودیت غذایی 75 درصد با تزریق درون بطن مغزی (icv) سولپراید و گروه سولپراید (icv)(50 میکروگرم در هر موش) تقسیم شدند. دوره تیمار 21 روز بود. روز 19 جراحی و کانول‌گذاری انجام شد. روز 21، سولپیراید با حجم 3 میکرولیتر تزریق شد. روز 21 تستهای افسردگی و اضطراب (تست آویزانکردن از دم و ماز بعلاوهای شکل مرتفع) از رتها گرفته شد. نتایج براساس آزمون آماری آنوا مقایسه شدند.
ملاحظات اخلاقی: اصول کار با حیوانات آزمایشگاهی مطابق با بیانیه هلسینکی و مصوبات کمیته اخلاق زیستی دانشگاه ارومیه رعایت گردید (Ref No: AECVU-180-2018).
یافته‌ها: زمان تحرک در گروههای محدودیت غذایی و سولپیراید نسبت به کنترل و گروه 75 درصد با سولپراید نسبت به گروه 75 درصد افزایش معنادار داشت. زمان بیحرکتی در گروههای محدودیت غذایی و گروه سولپیراید نسبت به کنترل کاهش معنادار داشت. درصد ورود به بازوی باز در گروه 75 درصد نسبت به کنترل کاهش معنادار و در گروه 75 درصد با سولپیراید نسبت به گروه 75 درصد افزایش معنادار داشت. درصد زمان ماندن در بازوی باز در گروه 75 درصد با سولپیراید نسبت به گروه 75 درصد افزایش معنادار داشت. فعالیت حرکتی در گروههای تحت محدودیت غذایی و تزریق سولپیراید کاهش داشت.
نتیجهگیری: به نظر می‌رسد محدودیت غذایی و سولپیراید در بهبود شرایط شبه افسردگی نقش دارند. سولپیراید در مهار رفتار اضطرابی القا شده توسط محدودیت غذایی نیز نقش دارد.
فهرست منابع
1. Kessler RC, Bromet EJ. The epidemiology of depression across cultures. Annual review of public health. 2013; 34: 119-38.
2. Miller B. What is the connection between anxiety and fatigue? conjecture corporation 2013; 82.
3. Hammen C. Stress and depression. Annu Rev Clin Psychol. 2005; 1: 293-319.
4. Meyers S. Use of neurotransmitter precursors for treatment of depression. Alternative Medicine Review. 2000; 5(1): 64-71.
5. Dunlop BW, Nemeroff CB. The role of dopamine in the pathophysiology of depression. Archives of general psychiatry. 2007; 64(3):327-37.
6. Adriani W, Felici A, Sargolini F,Roullet P, Usiello A, Oliverio A, and et al. N-methyl-D-aspartate and dopamine receptor involvement in the modulation of locomotor activity and memory processes.Experimental Brain Research. 1998; 123: 52-59.
7. Goldstein LE, Rasmusson AM, Bunney BS, Roth RH. Role of the amygdala in the coordination of behavioral, neuroendocrine, and prefrontal cortical monoamine responses to psychological stress in the rat. J Neurosci. 1996; 16: 4787-98.
8. Masoro EJ. Overview of caloric restriction and ageing. Mechanisms of ageing and development. 2005; 126(9):913-22.
9. Haberny SL, Berman Y, Meller E, Carr KD. Chronic food restriction increases D-1 dopamine receptor agonist-induced phosphorylation of extracellular signal-regulated kinase 1/2 and cyclic AMP response element-binding protein in caudate-putamen and nucleus accumbens. Neuroscience. 2004; 125(1): 289-98.
10. Thanos PK, Michaelides M, Piyis YK, Wang GJ, Volkow ND. Food restriction markedly increases dopamine D2 receptor (D2R) in a rat model of obesity as assessed with in‐vivo μPET imaging ([11C] raclopride) and in‐vitro ([3H] spiperone) autoradiography. Synapse. 2008; 62(1): 50-61.
11. Zhang Y, Liu C, Zhao Y, Zhang X, Li B, Cui R. The Effects of Calorie Restriction in Depression and Potential Mechanisms. Current neuropharmacology. 2015; 13(4): 536-42.
12. Sharpe M, Harrison PC, Gedde J. Lecture Notes: Psychiatry. Wiley-Blackwell. 2005; 64-5.
13. Maitre M, Ratomponirina C, Gobaille S, Hodé Y, Hechler V. Displacement of [3H] γ- hydroxybutyrate binding by benzamide neuroleptics and prochlorperazine but not by other antipsychotics. European journal of pharmacology. 1994; 256(2): 211-4.
14. Brown MJ, Harland D. B‐HT 958 lowers blood pressure and heart rate in the rat through stimulation of dopamine receptors. British journal of pharmacology. 1986; 87(2): 361-70
15. Paxinos G, Watson C. The Rat Brain in Stereotaxic Coordinates in Stereotaxic Coordinates. Elsevier; 2007.
16. Cryan JF, Mombereau C, Vassout A. The tail suspension test as a model for assessing antidepressant activity: review of pharmacological and genetic studies in mice. NeurosciBiobehav Rev. 2005; 29(4-5): 571-625.
17. Levay EA, Govic A, Penman J, Paolini AG, Kent S. Effects of adult-onset calorie restriction on anxiety-like behavior in rats. Physiology & behavior. 2007; 92(5): 889-96.
18. Cohen ML, Shuman RT, Osborne JJ, Gesellchen PD. Opioid agonist activity of ICI 174864 and its carboxypeptidase degradation product, LY281217. Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 1986; 238(3): 769-72.
19. Kaplan HI, Sadock BJ, Grebb JA. Substance related disorders. Kaplan HI, Sadock BJ. Kaplan and Sadock’s synopsis of psychiatry: behavioral sciences, clinical psychiatry. 8th ed. Baltimore: Williams & Wilkins. 1998: 419-26.
20. Imperato AS, Di Chiara GA. Dopamine release and metabolism in awake rats after systemic neuroleptics as studied by trans-striatal dialysis. Journal of Neuroscience. 1985; 5(2): 297-306.
21. Davis M. The role of the amygdala in fear and anxiety. Annual review of neuroscience. 1992; 15(1): 353-75.
22. Tricklebank MD, Hutson PH, Curzon G. Involvement of dopamine in the antinociceptive response to footshock. Psychopharmacology. 1984; 82(3): 185-8.
23. Stoof JC, Kebabian JW. Two dopamine receptors: biochemistry, physiology and pharmacology. Life Sci. 1984; 35(23): 2281-96.
24. Gallagher JP, Higashi H, Nishi S. Characterization and ionic basis of GABA‐induced depolarizations recorded in vitro from cat primary afferent neurones. The Journal of physiology. 1978; 275(1): 263-82.
25. Zhang Y, Liu C, Zhao Y, Zhang X, Li B, Cui R. The Effects of Calorie Restriction in Depression and Potential Mechanisms. Current neuropharmacology. 2015; 13(4): 536-42.
26. Hussin NM, Shahar S, Teng F, Ngah W, Das SK. Efficacy of fasting and calorie restriction (FCR) on mood and depression among ageing men. The journal of nutrition, health & aging. 2013; 17(8): 674.
27. Hammack SE, Cooper MA, Lezak KR. Overlapping neurobiology of learned helplessness and conditioned defeat: implications for PTSD and mood disorders. Neuropharmacology. 2012; 62(2): 565-75
28. Govic A, Levay EA, Kent S, Paolini AG. The social behavior of male rats administered an adult-onset calorie restriction regimen. Physiology & behavior. 2009; 96(4): 581-5.
29. Manzanero S, Gelderblom M, Magnus T, Arumugam TV. Calorie restriction and stroke. Experimental & translational stroke medicine. 2011; 3(1):8.
30. Redman LM, Martin CK, Williamson DA, Ravussin E. Effect of caloric restriction in non-obese humans on physiological, psychological and behavioral outcomes. Physiology & behavior. 2008; 94(5): 643-8.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
