دوره 22، شماره 3 - ( دو ماهنامه مرداد و شهریور 1398 )
جلد 22 شماره 3 صفحات 44-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khalili Kelaki M, Karimzadeh R, Soleimani N, Hosseini S M, Arshadi M. Cytotoxicity Co-Effect of Laser with Graphene Oxide on Cancer Cell Line In Vitro. J Arak Uni Med Sci 2019; 22 (3) :36-44
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-5958-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-5958-fa.html
خلیلی کلاکی محمد، کریم زاده روح الله، سلیمانی ندا، حسینی سید مسعود، ارشدی مقصود. ارزیابی میزان سمیت گرافن اکساید به‌همراه اثر همزمان تابش لیزر بر رده سلول‌های سرطانی در شرایط برون‌تنی. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1398; 22 (3) :36-44
1- گروه فیزیک، دانشکده فیزیک، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه میکروبیولوژی و زیست فن‌آوری میکروبی، دانشکده علوم و فن‌آوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. ،N_soleimani@sbu.ac.ir
3- گروه میکروبیولوژی و زیست فن‌آوری میکروبی، دانشکده علوم و فن‌آوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه میکروبیولوژی و زیست فن‌آوری میکروبی، دانشکده علوم و فن‌آوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. ،
3- گروه میکروبیولوژی و زیست فن‌آوری میکروبی، دانشکده علوم و فن‌آوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (2708 مشاهده)
زمینه و هدف: نوردرمانی پویا روشی با حداقل تهاجم در از بین بردن سلول‌های سرطانی است که از ترکیب مواد حساس به نور غیرسمی و نور مرئی برای تولید گونه‌های فعال اکسیژن و تخریب تومور‌ها استفاده می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی اثر گرافن‌اکساید به‌عنوان یک ماده آلی که دارای گروه‌های اکسیژنی زیادی است جهت از بین بردن سلول‌های سرطان MCF-7 انجام شد.
مواد و روش‌ها: این بررسی در شرایط برون‌تنی تجربی بر روی سلول‌های سرطان پستان
(MCF-7) انجام شد. گروه‌های موردمطالعه عبارت بودند از: گروه اول) تاثیر دارو با غلظتهای متفاوت گرافن‌اکساید (6/47، 9/90، 6/166، 7/230، 7/285 و 3/333 میکروگرم بر میلی‌لیتر)، گروه دوم) اثر همزمان دارو و تحت تابش نور لیزر، گروه کنترل) شامل سلول‌هایی صرفا تحت تابش لیزر و گروه شاهد بدون تیمار در نظر گرفته شد. سلول‌ها در معرض تابش لیزر مرئی (۴۰۵ نانومتر) با توان W/cm2 1/0 قرار گرفتند. توان زیستی سلول‌ها با استفاده از روش MTT تعیین شد.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد SBU/S.1397.46A به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه شهید بهشتی تهران رسیده است.
یافته‌ها: نتایج آزمایشات در شرایط برون‌تنی نشان داد که سمیت تاریکی گرافن‌اکساید در غلظتهای کمتر از 9/90 میکروگرم بر میلی‌لیتر، اثر قابل توجهی بر سلول‌های سرطانی نداشت. هم‌چنین نور لیزر به تنهایی فاقد اثر سمی بر سلول‌ها است. اما نوردرمانی پویا با واسطه گرافن‌اکساید، توان زیستی سلول‌های سرطانی را به‌طور میانگین به میزان ۲۱ درصد نسبت به سمیت تاریکی کاهش داده است. نتایج به‌صورت میانگین سه تکرار مســتقل± خطای استاندارد نمایش داده شده و 05/0 > p معنی‌دار درنظر گرفته شده است.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه، گرافن اکساید در غلظتهای کم کاملاً زیست‌پذیر است، ولی با افزایش غلظت، اثر سمیت افزایش می یابد. با اعمال تابش نور به همراه گرافن اکساید، مقدار زنده‌مانی کاهش یافته که جهت پژوهش‌هایی در زمینه درون‌تنی اثربخشی بیشتری خواهد داشت.
مواد و روش‌ها: این بررسی در شرایط برون‌تنی تجربی بر روی سلول‌های سرطان پستان
(MCF-7) انجام شد. گروه‌های موردمطالعه عبارت بودند از: گروه اول) تاثیر دارو با غلظتهای متفاوت گرافن‌اکساید (6/47، 9/90، 6/166، 7/230، 7/285 و 3/333 میکروگرم بر میلی‌لیتر)، گروه دوم) اثر همزمان دارو و تحت تابش نور لیزر، گروه کنترل) شامل سلول‌هایی صرفا تحت تابش لیزر و گروه شاهد بدون تیمار در نظر گرفته شد. سلول‌ها در معرض تابش لیزر مرئی (۴۰۵ نانومتر) با توان W/cm2 1/0 قرار گرفتند. توان زیستی سلول‌ها با استفاده از روش MTT تعیین شد.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد SBU/S.1397.46A به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه شهید بهشتی تهران رسیده است.
یافته‌ها: نتایج آزمایشات در شرایط برون‌تنی نشان داد که سمیت تاریکی گرافن‌اکساید در غلظتهای کمتر از 9/90 میکروگرم بر میلی‌لیتر، اثر قابل توجهی بر سلول‌های سرطانی نداشت. هم‌چنین نور لیزر به تنهایی فاقد اثر سمی بر سلول‌ها است. اما نوردرمانی پویا با واسطه گرافن‌اکساید، توان زیستی سلول‌های سرطانی را به‌طور میانگین به میزان ۲۱ درصد نسبت به سمیت تاریکی کاهش داده است. نتایج به‌صورت میانگین سه تکرار مســتقل± خطای استاندارد نمایش داده شده و 05/0 > p معنی‌دار درنظر گرفته شده است.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه، گرافن اکساید در غلظتهای کم کاملاً زیست‌پذیر است، ولی با افزایش غلظت، اثر سمیت افزایش می یابد. با اعمال تابش نور به همراه گرافن اکساید، مقدار زنده‌مانی کاهش یافته که جهت پژوهش‌هایی در زمینه درون‌تنی اثربخشی بیشتری خواهد داشت.
فهرست منابع
1. Soleimani N, Farhangi B, Yaraki MT. The Effect of Recombinant HopH Protein of Helicobacter pylori on the VEGF Expression in Metastatic Breast Cancer Model. Acta Medica Iranica. 2017:744-50.
2. Yoo J-O, Ha K-S. 4 ,”New Insights into the Mechanisms for Photodynamic Therapy-Induced Cancer Cell Death”. IntRev Cell Mol Biol. 2012; 295-139.
3. Moserova I, Kralova J. Role of ER stress response in photodynamic therapy: ROS generated in different subcellular compartments trigger diverse cell death pathways. PloS one. 2012; 7(3):e32972.
4. Andrzejak M, Price M, Kessel DH. Apoptotic and autophagic responses to photodynamic therapy in 1c1c7 murine hepatoma cells. Autophagy. 2011; 7(9):979-84.
5. Gyenge EB, Hiestand S, Graefe S, Walt H, Maake C. Cellular and molecular effects of the liposomal mTHPC derivative Foslipos in prostate carcinoma cells in vitro. Photodiagnosis and photodynamic therapy. 2011; 8(2):86-96.
6. Schweitzer VG. Photodynamic therapy for treatment of head and neck cancer. Otolaryngology—Head and Neck Surgery. 1990; 102(3):225-32.
7. Wenig BL, Kurtzman DM, Grossweiner LI, Mafee MF, Harris DM, Lobraico RV, Prycz RA, Appelbaum EL. Photodynamic therapy in the treatment of squamous cell carcinoma of the head and neck. Archives of Otolaryngology–Head & Neck Surgery. 1990; 116(11):1267-70.
8. Zhou L, Jiang H, Wei S, Ge X, Zhou J, Shen J. High-efficiency loading of hypocrellin B on graphene oxide for photodynamic therapy. Carbon. 2012; 50(15):5594-604.
9. Liu J, Liu K, Feng L, Liu Z, Xu L. Comparison of nanomedicine-based chemotherapy, photodynamic therapy and photothermal therapy using reduced graphene oxide for the model system. Biomaterials science. 2017; 5(2):331-40.
10. Shaheen F, Hammad Aziz M, Fakhar-e-Alam M, Atif M, Fatima M, Ahmad R, Hanif A, Anwar S, Zafar F, Abbas G, Ali S. An in vitro study of the photodynamic effectiveness of GO-ag nanocomposites against human breast Cancer cells. Nanomaterials. 2017; 7(11):401.
11. Jiang W, Mo F, Jin X, Chen L, Xu LJ, Guo L, Fu F. Tumor‐Targeting Photothermal Heating‐Responsive Nanoplatform Based on Reduced Graphene Oxide/Mesoporous Silica/Hyaluronic Acid Nanocomposite for Enhanced Photodynamic Therapy. Advanced Materials Interfaces. 2017; 4(20): 1700425.
12. Yousofi A, Daneshmandi S, Soleimani N, Bagheri K, Karimi MH. Immunomodulatory effect of Parsley (Petroselinum crispum) essential oil on immune cells: mitogen-activated splenocytes and peritoneal macrophages. Immunopharmacology and Immunotoxicology. 2012; 34(2):303-8.
13. Soleimani N, Mohabati Mobarez A, Teymournejad O, Borhani K. Cytotoxicity Effect of Recombinant Outer Membrane Inflammatory Protein (oipA) of Helicobacter pylori on a Breast Cancer Cell line. Modares Journal of Medical Sciences: Pathobiology. 2014: 17 (3), 57-66.
14. Daneshmandi S, Hajimoradi M, Soleimani N, Sattari M. Modulatory effect of Acetobacter xylinum cellulose on peritoneal macrophages. Immunopharmacology and immunotoxicology. 2011: 33 (1), 164-168.
15. Jang Y, Kim S, Lee S, Yoon CM, Lee I, Jang J. Graphene oxide wrapped SiO2/TiO2 hollow nanoparticles loaded with photosensitizer for photothermal and photodynamic combination therapy. Chemistry–A European Journal. 2017; 23(15):3719-27.
16. Albiter E, Alfaro S, Valenzuela MA. Photosensitized oxidation of 9, 10-dimethylanthracene with singlet oxygen by using a safranin O/silica composite under visible light. Photochemical & Photobiological Sciences. 2015; 14(3):597-602.
17. Buchczyk DP, Klotz LO, Lang K, Fritsch C, Sies H. High efficiency of 5-aminolevulinate-photodynamic treatment using UVA irradiation. Carcinogenesis. 2001; 22(6):879-83.
18. Spörri S, Chopra V, Egger N, Hawkins HK, Motamedi M, Dreher E, Schneider H. Effects of 5-aminolaevulinic acid on human ovarian cancer cells and human vascular endothelial cells in vitro. Journal of photochemistry and Photobiology B: Biology. 2001; 64(1):8-20.
19. Schleier P, Berndt A, Kolossa S, Zenk W, Hyckel P, Schultze-Mosgau S. Comparison of aminolevulinic acid (ALA)-thermogel-PDT with methyl-ALA-thermogel-PDT in basal cell carcinoma. Photodiagnosis and photodynamic therapy. 2007; 4(3):197-201.
20. Arits AH, Mosterd K, Essers BA, Spoorenberg E, Sommer A, De Rooij MJ, van Pelt HP, Quaedvlieg PJ, Krekels GA, van Neer PA, Rijzewijk JJ. Photodynamic therapy versus topical imiquimod versus topical fluorouracil for treatment of superficial basal-cell carcinoma: a single blind, non-inferiority, randomised controlled trial. The lancet oncology. 2013; 14(7):647-54.
21. Maftoum‐Costa M, Naves KT, Oliveira AL, Tedesco AC, da Silva NS, Pacheco‐Soares C. Mitochondria, endoplasmic reticulum and actin filament behavior after PDT with chloroaluminum phthalocyanine liposomal in HeLa cells. Cell biology international. 2008; 32(8):1024-8.
22. Robertson CA, Evans DH, Abrahamse H. Photodynamic therapy (PDT): a short review on cellular mechanisms and cancer research applications for PDT. Journal of Photochemistry and Photobiology B: Biology. 2009; 96(1):1-8.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
