دوره 22، شماره 2 - ( دو ماهنامه خرداد و تیر 1398 )
جلد 22 شماره 2 صفحات 83-75 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abbasi E, Javaheri J, Momeni H, Ghaznavi-Rad E. High Prevalence of Extended Spectrum Beta-Lactamase Resistance of Shigella Species in Diarrhea Samples in Khomein, Iran. J Arak Uni Med Sci 2019; 22 (2) :75-83
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-5975-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-5975-fa.html
عباسی الناز، جواهری جواد، مؤمنی حمید، غزنوی راد احسان اله. فراوانی بالای مقاومت بتالاکتامازی گسترده گونه‌های شیگلا در نمونه‌های اسهالی در خمین، ایران. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1398; 22 (2) :75-83
الناز عباسی1 
، جواد جواهری2 ، حمید مؤمنی3 ، احسان اله غزنوی راد 4
، جواد جواهری2 ، حمید مؤمنی3 ، احسان اله غزنوی راد 4
1- گروه میکروب‌شناسی و ایمنولوژی، دانشگاه علوم پزشکی خمین، خمین، ایران.
2- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
3- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
4- مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران. گروه میکروب شناسی و ایمنولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران. ، e.ghaznavirad@arakmu.ac.ir
2- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
3- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
4- مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران. گروه میکروب شناسی و ایمنولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران. ، e.ghaznavirad@arakmu.ac.ir
چکیده: (2263 مشاهده)
زمینه و هدف: گونه‌های شیگلا به عنوان یکی از عوامل اصلی ایجاد کننده دیسانتری هستند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی گونه‌های شیگلای جداشده از نمونه‌های اسهال عفونی بیماران شهر خمین است.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی توصیفی بین خرداد 1396 تا آخر آبان سال 1397، تعداد 54 نمونه اسهال عفونی وارد مطالعه شدند. نمونه‌های مدفوع اسهال عفونی بر روی MacConkey agar و Xylose Lysine Deoxycholateagar (XLD) وGram Negative Broth (GN Broth) کشت داده شدند. پروفایل مقاومت آنتی بیوتیکی به‌صورت فنوتیپی تعیین شد.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق IR.ARAKMU.REC.1396.307 به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک رسیده است.
یافته‌ها :از 54 نمونه اسهال عفونی، به کمک کشت، 11 ایزوله (3/20 درصد) گونه‌های شیگلا تشخیص داده شد. از تعداد کل ایزوله‌های به دست آمده، 9 (8/81 درصد) ایزوله شیگلا سونئی و 2 (1/18 درصد) ایزوله شیگلا فلکسنری بودند. بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در کوتریموکسازول 11 (100 درصد) ، آمپی سیلین 10 (9/90 درصد) و سفکسیم، سفوتاکسیم و سفتریاکسون 9 (8/81 درصد) مشاهده گردید. در این مطالعه، 8 (7/72 درصد) ایزوله Extended Spectrum Beta-Lactamase (ESBL) و 1 (9 درصد) ایزوله بتالاکتاماز AmpC مثبت بودند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که گونه‌های شیگلا دارای مقاوت بتالاکتامازی به عنوان عامل مطرح ایجاد دیسانتری باکتریال در نمونه‌های اسهال عفونی در منطقه خمین می‌باشند. این نکته باید از طرف متخصصین عفونی به خصوص هنگام درمان اولیه بدون بررسی میکروبیولوژیک مدنظر قرار گیرد.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی توصیفی بین خرداد 1396 تا آخر آبان سال 1397، تعداد 54 نمونه اسهال عفونی وارد مطالعه شدند. نمونه‌های مدفوع اسهال عفونی بر روی MacConkey agar و Xylose Lysine Deoxycholateagar (XLD) وGram Negative Broth (GN Broth) کشت داده شدند. پروفایل مقاومت آنتی بیوتیکی به‌صورت فنوتیپی تعیین شد.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق IR.ARAKMU.REC.1396.307 به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک رسیده است.
یافته‌ها :از 54 نمونه اسهال عفونی، به کمک کشت، 11 ایزوله (3/20 درصد) گونه‌های شیگلا تشخیص داده شد. از تعداد کل ایزوله‌های به دست آمده، 9 (8/81 درصد) ایزوله شیگلا سونئی و 2 (1/18 درصد) ایزوله شیگلا فلکسنری بودند. بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در کوتریموکسازول 11 (100 درصد) ، آمپی سیلین 10 (9/90 درصد) و سفکسیم، سفوتاکسیم و سفتریاکسون 9 (8/81 درصد) مشاهده گردید. در این مطالعه، 8 (7/72 درصد) ایزوله Extended Spectrum Beta-Lactamase (ESBL) و 1 (9 درصد) ایزوله بتالاکتاماز AmpC مثبت بودند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که گونه‌های شیگلا دارای مقاوت بتالاکتامازی به عنوان عامل مطرح ایجاد دیسانتری باکتریال در نمونه‌های اسهال عفونی در منطقه خمین می‌باشند. این نکته باید از طرف متخصصین عفونی به خصوص هنگام درمان اولیه بدون بررسی میکروبیولوژیک مدنظر قرار گیرد.
فهرست منابع
1. Taneja N, Mewara A. Shigellosis: epidemiology in India. The Indian journal of medical research. 2016; 143(5):565.
2. Peirano G, Agersø Y, Aarestrup FM, dos Prazeres Rodrigues D. Occurrence of integrons and resistance genes among sulphonamide-resistant Shigella spp. from Brazil. Journal of Antimicrobial Chemotherapy. 2005; 55(3): 301-5.
3. Zamanlou S, Ahangarzadeh Rezaee M, Aghazadeh M, Ghotaslou R, Babaie F, Khalili Y. Characterization of integrons, extended-spectrum β-lactamases, AmpC cephalosporinase, quinolone resistance, and molecular typing of Shigella spp. from Iran. Infectious Diseases. 2018: 1-9.
4. Organization WH. Guidelines for the control of shigellosis, including epidemics due to Shigella dysenteriae type 1. 2005.
5. Li YL, Tewari D, Yealy CC, Fardig D, M'ikanatha NM. Surveillance for Travel and Domestically Acquired Multidrug-Resistant Human Shigella Infections—Pennsylvania, 2006-2014. Health security. 2016; 14(3): 143-51.
6. Mercado EH, Ochoa TJ, Ecker L, Cabello M, Durand D, Barletta F, et al. Fecal leukocytes in children infected with diarrheagenic Escherichia coli. Journal of clinical Microbiology. 2011; 49(4): 1376-81.
7. Amagliani G, Brandi G, Omiccioli E, Casiere A, Bruce IJ, Magnani M. Direct detection of Listeria monocytogenes from milk by magnetic based DNA isolation and PCR. Food microbiology. 2004; 21(5): 597-603.
8. Connie R, MAHON L, DONALD C. Textbook of diagnostic microbiology: ELSEVIER; 2018.
9. Clinical, Institute LS. Performance Standards for Antimicrobial Testing: Twenty-Sixth Informational Supplement M100-S26. CLSI Wayne, PA, USA; 2016.
10. Nave HH, Mansouri S, Sadeghi A, Moradi M. Molecular diagnosis and anti-microbial resistance patterns among Shigella spp. isolated from patients with diarrhea. Gastroenterology and Hepatology from bed to bench. 2016; 9(3):205.
11. Kahsay AG, Teklemariam Z. Prevalence of Shigella among diarrheic children under-5 years of age attending at Mekelle health center, north Ethiopia. BMC research notes. 2015; 8(1):788.
12. Aggarwal P, Uppal B, Ghosh R, Prakash SK, Chakravarti A, Jha AK, et al. Multi drug resistance and extended spectrum beta lactamases in clinical isolates of Shigella: a study from New Delhi, India. Travel medicine and infectious disease. 2016; 14(4):407-13.
13. Ranjbar R, Behnood V, Memariani H, Najafi A, Moghbeli M, Mammina C. Molecular characterisation of quinolone-resistant Shigella strains isolated in Tehran, Iran. Journal of global antimicrobial resistance. 2016; 5:26-30.
14. Grif K, Hein I, Wagner M, Brandl E, Mpamugo O, McLauchlin J, et al. Prevalence and characterization of Listeria monocytogenes in the feces of healthy Austrians. Wiener klinische Wochenschrift. 2001; 113(19):737-42.
15. Farshad S, Sheikhi R, Japoni A, Basiri E, Alborzi A. Characterization of Shigella strains in Iran by plasmid profile analysis and PCR amplification of ipa genes. Journal of clinical microbiology. 2006; 44(8):2879-83.
16. Jomezadeh N, Babamoradi S, Kalantar E, Javaherizadeh H. Isolation and antibiotic susceptibility of Shigella species from stool samples among hospitalized children in Abadan, Iran. Gastroenterology and hepatology from bed to bench. 2014; 7(4):218.
17. Singh K-KB, Ojha SC, Deris ZZ, Rahman RA. A 9-year study of shigellosis in Northeast Malaysia: antimicrobial susceptibility and shifting species dominance. Journal of Public Health. 2011; 19(3):231-6.
18. Williams PC, Berkley JA. Guidelines for the treatment of dysentery (shigellosis): a systematic review of the evidence. Paediatrics and international child health. 2018; 38(sup1):S50-S65.
19. Pourakbari B, Mamishi S, Mashoori N, Mahboobi N, Ashtiani MH, Afsharpaiman S, et al. Frequency and antimicrobial susceptibility of Shigella species isolated in Children Medical Center Hospital, Tehran, Iran, 2001-2006. Brazilian Journal of Infectious Diseases. 2010; 14(2):153-7.
20. Nikfar R, Shamsizadeh A, Darbor M, Khaghani S, Moghaddam M. A Study of prevalence of Shigella species and antimicrobial resistance patterns in paediatric medical center, Ahvaz, Iran. Iranian journal of microbiology. 2017; 9(5):277.
21. Kacmaz B, Unaldi O, Sultan N, Durmaz R. Drug resistance profiles and clonality of sporadic Shigella sonnei isolates in Ankara, Turkey. Brazilian Journal of Microbiology. 2014; 45(3):845-9.
22. Jafari F, Hamidian M, Rezadehbashi M, Doyle M, Salmanzadeh-ahrabi S, Derakhshan F, et al. Prevalence and antimicrobial resistance of diarrheagenic Escherichia coli and Shigella species associated with acute diarrhea in Tehran, Iran. Canadian journal of infectious diseases and medical microbiology. 2009; 20(3): e56-e62.
23. Ashkenazi S, Levy I, Kazaronovski V, Samra Z. Growing antimicrobial resistance of Shigella isolates. Journal of Antimicrobial Chemotherapy. 2003; 51(2):427-9.
24. Akcali A, Levent B, Akbaş E, Esen B. Typing of Shigella sonnei strains isolated in some provinces of Turkey using antimicrobial resistance and pulsed field gel electrophoresis methods. Mikrobiyoloji bulteni. 2008; 42(4): 563-72.
25. Nhu NTK, Vinh H, Nga TVT, Stabler R, Duy PT, van Doorn HR, et al. The sudden dominance of blaCTX–M harbouring plasmids in Shigella spp. circulating in Southern Vietnam. PLoS neglected tropical diseases. 2010; 4(6):e702.
26. Varghese S, Aggarwal A. Extended spectrum beta-lactamase production in Shigella isolates-A matter of concern. Indian journal of medical microbiology. 2011; 29(1):76.
27. Taneja N, Mewara A, Kumar A, Verma G, Sharma M. Cephalosporin-resistant Shigella flexneri over 9 years (2001–09) in India. Journal of antimicrobial chemotherapy. 2012; 67(6): 1347-53.
28. Yusuf I, Haruna M, Yahaya H. Prevalence and antibiotic susceptibility of AmpC and ESBLs producing clinical isolates at a tertiary health care center in Kano, north-west Nigeria. African Journal of Clinical and Experimental Microbiology. 2013; 14(2):109-19.
29. Tajbakhsh M, García Migura L, Rahbar M, Svendsen CA, Mohammadzadeh M, Zali MR, et al. Antimicrobial-resistant Shigella infections from Iran: an overlooked problem? Journal of antimicrobial chemotherapy. 2012; 67(5): 1128-33.
30. The HC, Thanh DP, Holt KE, Thomson NR, Baker S. The genomic signatures of Shigella evolution, adaptation and geographical spread. Nature Reviews Microbiology. 2016; 14(4): 235.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
