دوره 23، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1399 )                   جلد 23 شماره 6 صفحات 925-912 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Moaref Khanli M, Akbari M, Amiri A. The Effect of Early Hip-strengthening on Physical Function in Patients With Unilateral Total Knee Arthroplasty. J Arak Uni Med Sci 2020; 23 (6) :912-925
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6197-fa.html
معرف خانلی مژگان، اکبری محمد، امیری علی. تأثیر تقویت زودهنگام عضلات ران بر عملکرد بیماران با تعویض کامل یک‌طرفه مفصل زانو. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1399; 23 (6) :912-925

URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6197-fa.html


1- گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران. ، akbari.mo@iums.ac.ir
چکیده:   (2262 مشاهده)
زمینه و هدف: تمرکز برنامه درمانی معمول پس از جراحی تعویض مفصل زانو، روی تقویت عضله چهار سر ران و دامنه حرکتی زانو بوده است، اما ضعف دیگر عضلات ران نیز در بیمار مبتلا به استئوآرتروز زانو دیده می‌شود. هدف این مطالعه بررسی اثر تقویت عضلات اطراف مفصل ران بر درد، دامنه حرکتی، کیفیت زندگی و عملکرد بیماران تحت عمل جراحی تعویض کامل یک‌طرفه مفصل زانو بوده است.
مواد و روش ها: این مطالعه از روز دوم بعد از جراحی به مدت ده جلسه و به صورت یک روز در میان، روی 24 نفر در دو گروه کنترل (تمرینات معمول + ‌IR,TENS) و گروه درمان (مداخله گروه کنترل ‌+‌ تمرینات تقویتی عضلات ران) صورت گرفت. معیار های سنجش شامل درد، دامنه فلکشن و اکستنشن زانو، کیفیت زندگی (‌پرسش‌نامه Short Form‌ 36)، آزمون زمان بلند شدن و رفتن، آزمون بالا و پایین رفتن از پله، آزمون راه رفتن در 6 دقیقه و قدرت عضلات زانو و ران بودند.
ملاحظات اخلاقی این تحقیق توسط کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی ایران (IR.IUMS.REC.1396.9511340012) تأیید شده و در مرکز ثبت آزمایشات بالینی ثبت شده است (کد: IRCT 20150314021459N6).
یافته ها: تمام معیار‌های سنجش در دو گروه بهبود یافتند که نشان از مؤثر بودن هر دو روش درمانی داشته است. درد با P=0/03، دامنه اکستنشن با P=0/007، زمان آزمون بالا و پایین رفتن از پله با P=0/033 و قدرت عضلات فلکسور زانو با P=0/023، فلکسور ران با P=0/040، اکستنسور ران با P=0/028، ادکتور ران با P=0/040، چرخاننده خارجی ران با P=0/047 در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل بهبود معناداری داشت. 
نتیجه گیری: هر دو روش درمانی فیزیوتراپی معمول و فیزیوتراپی معمول همراه با تقویت عضلات ران در بهبود نتایج به‌دست‌آمده بعد از جراحی تعویض کامل یک‌طرفه زانو مؤثر بودند، اما با توجه به اینکه اضافه کردن تقویت عضلات ران به درمان فیزیوتراپی معمول در بهبود بعضی متغیرها مؤثرتر بوده است، پیشنهاد می‌شود به عنوان درمان پس از جراحی استفاده شود.
متن کامل [PDF 8103 kb]   (1052 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (4321 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: ارتوپدی
دریافت: 1398/9/8 | پذیرش: 1399/6/3

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb