زمینه و هدف: استفاده از روش­های کمک باروری (ART) در سال­های اخیر روند افزایشی داشته است.  در استفاده از روش­های کمک باروری، در صورت آماده نبودن ضخامت اندومتر رحم انتقال جنین انجام نمی­شود، در این صورت جنین، فریز شده و در سیکل­های بعدی از جنین فریزی استفاده می­شود. روش­های مختلفی برای آماده سازی آندومتر جهت انتقال جنین فریزی وجود دارد که  انتخاب بهترین روش هنوز مورد بحث است.  هدف از این تحقیق  ارزیابی میزان بارداری حاصل از انتقال جنین­های فریز شده در حضور و عدم حضور آگونیست GnRH می باشد.  

مواد و روش­ها: این مطالعه گذشته نگر سال­های 2013 تا 2015 بر روی 146 زوج نابارور مراجعه کننده به مرکز در مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قم انجام شد. پرونده افرادی که کاندید سیکل انتقال جنین فریزی بودند و در دو گروه سیکل درمانی با استفاده و بدون استفاده از آگونیست  GnRH، قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفت. خصوصیات بالینی، میزان لانه گزینی، درصد بارداری (شیمیایی و کلینیکی ) و میزان سقط در هر دو گروه بررسی شد. میزان P کمتر از 05/0 معنی­دار در نظر گرفته شد.

یافته ها: در این مطالعه تفاوت معنی­داری در خصوصیات پایه و بالینی، میزان لانه گزینی، درصد بارداری (شیمیایی و کلینیکی) و میزان سقط بین دو گروه آماده سازی آندومتر با استفاده از آگونیست GnRHو بدون استفاده از آگونیست GnRH مشاهده نشد (05/0 < (P .
نتیجه گیری: در این تحقیق نتیجه بارداری در هرگروه مشابه بود و با توجه به این که در روش آماده سازی آندومتر بدون آگونیست GnRH هزینه و مدت زمان کمتری صرف می­گردد و سختی تزریق از بین می رود لذا این روش به عنوان روش پیشنهادی توصیه می­گردد.