مرتضوی سیدمصطفی، شریفی راد غلامرضا، محبی سیامک. شناسایی عوامل کیفی مؤثر بر کیفیت آموزش بالینی در بیمارستانهای شهر ساوه در سالهای 1397 و 1398. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1399; 23 (4) :550-569
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6299-fa.html
1- گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
2- گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران. ، dr.sharifirad@gmail.com
3- گروه علوم بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علومپزشکی، قم، ایران.
چکیده: (2197 مشاهده)
زمینه و هدف: آموزشهای بالینی، آموزشهایی هستند به واسطه آنها دانشجویان بالینی در بیمارستانها، دروس تئوری آموختهشده را به صورت عملی فرامیگیرند و نقش مهمی در بهبود فرایندهای درمانی و ارائه بهتر خدمات به بیماران دارند. بنابراین هدف این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت آموزش بالینی در بیمارستانهای شهر ساوه بود.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مطالعات ترکیبی و از جمله طرحهای اکتشافی است. در مرحله کیفی برای تبیین موضوع کیفیت آموزشهای بالینی از روش کیفی گراندد اشتراوس و کوربین 1998 استفاده شد. با توجه به جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 140 نفر تعیین شد که 20 نفر در مصاحبه شرکت کرده و 120 نفر نیز پرسشنامه کاغذی و الکترونیکی را تکمیل کردند. مصاحبههای نیمهساختارمند و پرسشنامه محققساخته با ضریب آلفای کرونباخ 0/958 به عنوان ابزار جمعآوری دادهها انتخاب شدند. با استفاده از نرمافزارهای MAZQDA نسخه 10 و SPSS نسخه 26 گویههای حاصل از تحقیقات کیفی تجزیه و تحلیل شد و جهت شناسایی عوامل از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد.
ملاحظات اخلاقی: این پژوهش طبق نامه شماره 1809/30/د/98 جزو اولویتهای پژوهشی معاونت درمان دانشکده علومپزشکی ساوه است و همچنین طی نامه شماره127/44/د/99 اجازه انجام این پژوهش در دانشکده علومپزشکی ساوه داده شده است.
یافتهها: پنج عامل به عنوان عوامل مؤثر بر کیفیت آموزش بالینی به دست آمد. عامل اول، فضا و امکانات شامل امکانات رفاهی جهت دانشجویان و ایجاد اتاقهای آموزشی در هر بخش و اجازه استفاده دانشجویان از تجهیزات و لوازم مصرفی، عامل دوم، بهبود فرایندهای آموزشی برای رسیدن به اهداف بیمارستان و رضایتمندی و ایمنی بیمار، عامل سوم، کمبودهای آموزشی و مدیریتی شامل عدم وجود طرح درس مشخص، کمبود هیأت علمی و عدم مشارکت دانشجو و استاد در فرایند تدریس، عامل چهارم، ارزیابی استاد شامل کمبود استادان باتجربه و ایجاد روحیه مشارکتی در تدریس و عامل پنجم، ارتقای کیفی آموزش شامل ایجاد انگیزه مادی و معنوی در دانشجویان و استادان و امکانات جدید آموزشی و توانمندسازی استادان بود.
نتیجه گیری: پنج عامل شامل فضا و امکانات، پیامدهای بهبود فرایندهای آموزشی، کمبودهای آموزشی و مدیریتی، ارزیابی استاد و ارتقاء کیفی آموزش و بهبود فرایندهای آموزشی به عنوان عوامل مؤثر بر کیفیت آموزش بالینی در بیمارستانهای شهر ساوه شناسایی شدند که توجه به آنها میتواند در بهبود فرایند آموزش و بهبود کیفیت ارائه خدمات به مردم مفید باشد.
نوع مطالعه:
مطالعه کیفی |
موضوع مقاله:
علوم پایه دریافت: 1399/2/2 | پذیرش: 1399/4/21