دوره 28، شماره 1 - ( 1-1404 )
جلد 28 شماره 1 صفحات 77-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khalvati S, Foroutan T, Momeni-Moghaddam M, Hajjar T. Morphometric and Histological Study of the Kidney of Offspring of Diabetic Mothers Treated with Insulin. J Arak Uni Med Sci 2025; 28 (1) :68-77
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-7785-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-7785-fa.html
خلوتی سحر، فروتن طاهره، مومنی مقدم مجید، حجار تکتم. مطالعه ریخت‌سنجی و بافت‌شناسی کلیه زاده‌های مادران دیابتی تحت درمان با انسولین. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1404; 28 (1) :68-77
سحر خلوتی1 
، طاهره فروتن2 ، مجید مومنی مقدم3 ، تکتم حجار3
، طاهره فروتن2 ، مجید مومنی مقدم3 ، تکتم حجار3
1- گروه زیست‌شناسی جانوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2- گروه زیست‌شناسی جانوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ،tataforoutan@gmail.com
3- گروه زیست‌شناسی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
2- گروه زیست‌شناسی جانوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ،
3- گروه زیست‌شناسی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
چکیده: (194 مشاهده)
مقدمه: دیابت، اپیدمی عمده در قرن حاضر است که ابتلا به آن به سرعت در حال افزایش بوده و اثرات تراتوژنیک آن در فرزندان مادران مبتلا به دیابت، به طور معنی‌داری بالا است. از جمله این اثرات، ناهنجاری های مادرزادی کلیه و مجاری ادراری در فرزندان می‌باشد. در واقع افزایش قند خون در دوران بارداری، رشد کلیه‌ها را مختل کرده و منجر به ناهنجاری این اندام می‌شود. این پژوهش با هدف بررسی اثرات دارو درمانی انسولین بر ساختار کلیه‌های زاده‌های موش‌های دیابتی تحت درمان باداروی فوق انجام شد.
روش کار: در این مطالعه پس از بارداری، موش‌های اسپراگ داولی به سه گروه شاهد، دیابتی و دیابتی دریافت‌کننده انسولین تقسیم شدند. القای دیابت توسط تزریق داروی استرپتوزوتوسین صورت گرفت. زاده‌های موش‌های دیابتی پس از زایمان طبیعی، در روز دهم، قربانی شدند و کلیه چپ آنها جهت مطالعات مورفومتری و بافت‌شناسی مورد مطالعه قرار گرفتند.
یافته‌ها: وزن زاده‌های مادران مبتلا به دیابت نسبت به زاده‌های مادران سالم کاهش معنی‌داری را نشان داد (0/001 > P). وزن زاده‌های مادران مبتلا به دیابت دریافت‌کننده انسولین تغییر معنی‌داری نسبت به زاده‌های مادران مبتلا به دیابت نشان نداد. وزن کلیه زاده‌های مادران مبتلا به دیابت نبز نسبت به گروه شاهد، کاهش نشان داد اما دریافت انسولین توسط مادران مبتلا به دیابت سبب افزایش وزن کلیه زاده‌های آنها نسبت به زاده‌های مادران مبتلا به دیابت نشد. نتایج برش‌های بافتی رنگ‌آمیزی شده با هماتوکسیلین- ائوزین و تری کروماسون نیز نشان داد که درمان مادران مبتلا به دیابت توسط انسولین تأثیر بارزی در بهبود بافتی کلیه زاده‌های آنها نسبت به گروه شاهد نمی‌گردد.
نتیجه‌گیری: اگرچه استفاده از انسولین از راه‌های درمانی مهم در کنترل قندخون افراد مبتلا به دیابت می‌باشد اما نمی‌تواند به طور معنی‌داری منجر به بهبود شرایط جسمی و سلامت کلیه‌های زاده‌های مادران مبتلا به دیابت تحت درمان انسولین گردد.
روش کار: در این مطالعه پس از بارداری، موش‌های اسپراگ داولی به سه گروه شاهد، دیابتی و دیابتی دریافت‌کننده انسولین تقسیم شدند. القای دیابت توسط تزریق داروی استرپتوزوتوسین صورت گرفت. زاده‌های موش‌های دیابتی پس از زایمان طبیعی، در روز دهم، قربانی شدند و کلیه چپ آنها جهت مطالعات مورفومتری و بافت‌شناسی مورد مطالعه قرار گرفتند.
یافته‌ها: وزن زاده‌های مادران مبتلا به دیابت نسبت به زاده‌های مادران سالم کاهش معنی‌داری را نشان داد (0/001 > P). وزن زاده‌های مادران مبتلا به دیابت دریافت‌کننده انسولین تغییر معنی‌داری نسبت به زاده‌های مادران مبتلا به دیابت نشان نداد. وزن کلیه زاده‌های مادران مبتلا به دیابت نبز نسبت به گروه شاهد، کاهش نشان داد اما دریافت انسولین توسط مادران مبتلا به دیابت سبب افزایش وزن کلیه زاده‌های آنها نسبت به زاده‌های مادران مبتلا به دیابت نشد. نتایج برش‌های بافتی رنگ‌آمیزی شده با هماتوکسیلین- ائوزین و تری کروماسون نیز نشان داد که درمان مادران مبتلا به دیابت توسط انسولین تأثیر بارزی در بهبود بافتی کلیه زاده‌های آنها نسبت به گروه شاهد نمی‌گردد.
نتیجه‌گیری: اگرچه استفاده از انسولین از راه‌های درمانی مهم در کنترل قندخون افراد مبتلا به دیابت می‌باشد اما نمی‌تواند به طور معنی‌داری منجر به بهبود شرایط جسمی و سلامت کلیه‌های زاده‌های مادران مبتلا به دیابت تحت درمان انسولین گردد.
واژه‌های کلیدی: بارداری،
دیابت،
انسولین،
کلیه
فهرست منابع
1. Katsarou A, Gudbjörnsdottir S, Rawshani A, Dabelea D, Bonifacio E, Anderson BJ, et al. Type 1 diabetes mellitus. Nat Rev Dis Primers. 2017;3:17016. pmid: 28358037 doi: 10.1038/nrdp.2017.16.
2. Mohammadi P. Teratogenic effects of some factors on the human fetus: a review study [in Persian]. J Mil Med. 2017;19(5):423-31.
3. Nold JL, Georgieff MK. Infants of diabetic mothers. Pediatr Clin North Am. 2004;51(3):619-37. pmid: 15157588 doi: 10.1016/j.pcl.2004.01.003
4. Amri K, Freund N, Vilar J, Merlet-Benichou C, Lelievre-Pegorier M. Adverse effects of hyperglycemia on kidney development in rats: in vivo and in vitro studies. Diabetes. 1999;48(11):2240-5. pmid: 10535460 doi: 10.2337/diabetes.48.11.2240
5. Parimi M, Nitsch D. A systematic review and meta-analysis of diabetes during pregnancy and congenital genitourinary abnormalities. Kidney Int Rep. 2020;5(5):678-93. pmid: 32405589 doi: 10.1016/j.ekir.2020.02.1027
6. Zabihi S, Loeken MR. Understanding diabetic teratogenesis: where are we now and where are we going? Birth Defects Res A Clin Mol Teratol. 2010;88(10):779-90. pmid: 20706996 doi: 10.1002/bdra.20704
7. Rocha SO, Gomes GN, Forti ALL, do Carmo Pinho Franco M, Fortes ZB, de Fátima Cavanal M, et al. Long-term effects of maternal diabetes on vascular reactivity and renal function in rat male offspring. Pediatr Res. 2005;58(6):1274-9. pmid: 16306207 doi: 10.1203/01.pdr.0000188698.58021.ff.
8. Nkonge KM, Nkonge DK, Nkonge TN. Insulin therapy for the management of diabetes mellitus: a narrative review of innovative treatment strategies. Diabetes Ther. 2023;14(11):1801-31. pmid: 37736787 doi: 10.1007/s13300-023-01468-4
9. Battin M, Wouldes TA, Rowan J. Neurodevelopmental outcome in offspring born following gestational diabetes. In: Rajendram R, Preedy V, Patel V. editor. Nutrition and Diet in Maternal Diabetes. Humana Press, Cham: Nutrition and Health; 2018. doi: 10.1007/978-3-319-56440-1_27
10. França-Silva N, Oliveira NDG, Balbi APC. Morphofunctional renal alterations in rats induced by intrauterine hyperglycemic environment. Arch Med Sci. 2016;12(2):243-51. pmid: 27186167 doi: 10.5114/aoms.2015.48220
11. Miner JH. Type IV collagen and diabetic kidney disease. Nat Rev Nephrol. 2020; 16:3–4. doi:10.1038/s41581-019-0229-1
12. Miodovnik M, Lavin JP, Knowles HC, Holroyde J, Stys SJ. Spontaneous abortion among insulin-dependent diabetic women. Am J Obstet Gynecol. 1984;150(4):372-6. pmid: 6207729 doi:10.1016/S0002-9378(84)80141-6
13. Neves HM, Sgarbosa F, Calderon IMP, Vianna LS, Santini ACM, Sieiro Netto L, et al. Does hyperglycemia in pregnancy change fetal kidney growth? a longitudinal prospective study. Rev Bras Ginecol Obstet. 2013;35:442-6. pmid: 24337055 doi:10.1590/S0100-72032013001000003
14. Pedersen J. Diabetes and pregnancy; blood sugar of newborn infants during fasting and glucose administration. Ugeskr Laeger. 2014;114(21):685. pmid: 14958933
15. Arshad R, Karim N, Hasan JA. Effects of insulin on placental, fetal and maternal outcomes in gestational diabetes mellitus. Pak J Med Sci. 2014;30(2):240-4. pmid: 24772119 doi:10.12669/pjms.302.4396
16. Dong MZ, Li QN, Fan LH, Li L, Shen W, Wang ZB, et al. Diabetic uterine environment leads to disorders in metabolism of offspring. Front Cell Dev Biol. 2021;9:706879. pmid: 34381787 doi: 10.3389/fcell.2021.706879
17. Gutaj P, Wender-Ozegowska E. Diagnosis and management of IUGR in pregnancy complicated by type 1 diabetes mellitus. Curr Diab Rep. 2016;16(5):39. pmid: 26983627 doi:10.1007/s11892-016-0732-8
18. Langmia IM, Kräker K, Weiss SE, Haase N, Schütte T, Herse F, et al. Cardiovascular programming during and after diabetic pregnancy: role of placental dysfunction and IUGR. Front Endocrinol (Lausanne). 2019;10:215. pmid: 31024453 doi: 10.3389/fendo.2019.00215
19. Kong L, Nilsson I A, Gissler M, Lavebratt C. Associations of maternal diabetes and body mass index with offspring birth weight and prematurity. JAMA Pediatr. 2019;173(4):371-8. pmid: 30801637 doi:10.1001/jamapediatrics.2018.5541
20. Ojeda NB, Grigore D, Alexander BT. Intrauterine growth restriction: fetal programming of hypertension and kidney disease. Advances in chronic kidney disease. 2008;15(2):101-6. doi: 10.1053/j.ackd.2008.01.001
21. 21.Bhandari J, Thada RK, Khattar D. Diabetic Embryopathy. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2025.
22. Dudley DJ. Diabetic-associated stillbirth: incidence, pathophysiology, and prevention. Obstet Gynecol Clin North Am. 2007;34(4):293-307. pmid: 17572273 doi: 10.1016/j.ogc.2007.03.001
23. Liu Y, Chen H, Li H, Li L, Wu J, Li H. Effect and safety of adding metformin to insulin therapy in treating adolescents with type 1 diabetes Mellitus: an updated meta-analysis of 10 randomized controlled trials. Front Endocrinol (Lausanne). 2022;13:878585. pmid: 35707462 doi:10.3389/fendo.2022.878585
24. Kular JK, Basu S, Sharma RI. The extracellular matrix: Structure, composition, age-related differences, tools for analysis and applications for tissue engineering. J Tissue Eng. 2014;5:2041731414557112. doi: 10. 2041731414557112.
25. Ruiz-Palacios M, Ruiz-Alcaraz AJ, Sanchez-Campillo M, Larqué E. Role of insulin in placental transport of nutrients in gestational diabetes mellitus. Ann Nutr Metab. 2017;70(1):16-25. pmid: 28110332 doi:10.1159/000455904.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
