دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان ، jalalvand_ali@yahoo.com
چکیده: (31 مشاهده)
مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر پروتکل تمرینی گیت به عقب بر نوسانات پاسچری(وضعیتی) و تعادل مردان سالمند با سابقه زمین خوردن انجام شد.
روش کار: ﺗﻌﺪاد 28 نفر سالمند سالم و با سابقه زمین خوردن در ایﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ. پروتکل گیت به عقب به عنوان متغیر مستقل و میانگین پارامترهای انحرافات وضعیتی دامنه، جابجایی مرکز فشار ، سرعت مرکز فشار و شتاب مرکز فشار به عنوان متغیرهای وابسته مورد بررسی قرار می گیرد. از فورس پلیت کیستلر برای ارزیابی نوسانات وضعیتی استفاده شد. آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری طرح مختلط در سطح معنی داری 05/0 استفاده گردید.
یافته ها: تفاوت معنی داری در دامنه قدامی-خلفی و شتاب داخلی-خارجی مرکز فشار بین افراد سالمند سالم با افراد دارای سابقه زمین خوردن وجود ندارد(05/0> P). افراد دارای سابقه زمین خوردن از دامنه داخلی-خارجی ، جابجایی قدامی-خلفی، سرعت و شتاب قدامی-خلفی مرکز فشار بیشتری برخوردار بودند(001/0P =)، ولیکن از جابجایی داخلی-خارجی(000/0P =) و سرعت داخلی-خارجی مرکز فشار (005/0P =) پایین تری برخوردار بودند.
نتیجه گیری: تغییر در پارامترهای مرکز فشار ممکن است پیش بینی کننده خطر سقوط در سالمندان باشد. پارامترهای مرکز فشار از حساسیت متفاوتی برای شناسایی تفاوتهای ظریف در کنترل وضعیت برخوردار هستند. پاسخ پارامترهای مختلف تحت تاثیر مکانیزمهای جبرانی، ضعف و اختلالات تعادلی قرار می گیرند. پروتکل گیت به عقب یک مداخله هدفمند برای بهبود تعادل و پایداری سالمندان مبتلا به سقوط است.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1403/11/7 | پذیرش: 1404/1/20