1- استادیار، گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
2- استادیار، گروه داخلی، بیمارستان امیرالمومنین، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ، saeedpazhoohan@gmail.com
چکیده: (51 مشاهده)
مقدمه: بیماری مزمن انسدادی ریه (Chronic Obstructive Pulmonary Disease) COPD یک بیماری شایع است که با کاهش جریان هوای ریه همراه است با مشکلات تنفسی و قلبی متعددی همراه است. هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات ضربان نبض و شاخصهای پیچیدگی سیگنال نبض در بیماران مبتلا به COPD در وضعیت بستری و مقایسه آن با افراد سالم بود.
روش کار: در این مطالعه، تجزیه و تحلیل تغییرپذیری سریهای زمانی فواصل بین نبض در دوره 30 دقیقهای ثبت نبض با استفاده از روش آنالیز آنتروپی چند مقیاس و تحلیل نوسانات بدون روند انجام شد. دادههای پالساکسیمتری 15 بیمار مبتلا به COPD در وضعیت بستری و ترخیص تجزیه و تحلیل گردید و با دادههای 21 نفر از افراد گروه کنترل که از نظر سن و جنس با گروه بیماران همسان بودند، مقایسه شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که تعداد ضربان نبض در بیماران مبتلا به COPD در هر دو وضعیت بستری و ترخیص بهطور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود (0/001 > P). همچنین، شاخصهای پیچیدگی مانند آنتروپی (0/05 > P و همبستگی فرکتالی 0/01> P) در این بیماران کاهش یافت. این تغییرات در زمان بستری، زمانی که بیماران دچار تشدید علائم بودند، و در زمان ترخیص که وضعیت بالینی بیماران به حالت پایدار بازگشته بود، معنیدار بود.
نتیجهگیری: یافتهها نشان داد که سیگنال ضربان نبض در بیماران مبتلا به COPD از پیچیدگی و انعطافپذیری کمتری برخوردار میباشد. ارزیابی تغییرات پیچیدگی این سیگنالها ممکن است بهعنوان ابزاری مفید برای پایش و مدیریت وضعیت بیماران در مراحل مختلف بیماری مورد استفاده قرار گیرد. این روشها احتمالاً قادر به شناسایی زودهنگام تشدید بیماری و مشکلات قلبی هستند و میتوانند به بهبود روند درمان و کاهش عوارض ناشی از بیماری کمک کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم پایه دریافت: 1404/2/3 | پذیرش: 1404/3/12