دوره 28، شماره 2 - ( ذر حال تکمیل 1404 )                   جلد 28 شماره 2 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mendeley  
Zotero  
RefWorks

pouladi N, Javadi N, Didevar Tabrizi S. Studying of INV2nt-124A/G Polymorphism (rs5030772) in FASL Gene and Susceptibility to Thyroid Tumor in East Azerbaijan province. J Arak Uni Med Sci 2025; 28 (2)
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-7941-fa.html
پولادی ناصر، جوادی نرمین، دیده ور تبریزی سما. بررسی پلی‌مورفیسم INV2nt-124A/G(rs5030772) در ژن FASL و استعداد ابتلا به تومور تیروئید در استان آذربایجان شرقی. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1404; 28 (2)

URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-7941-fa.html


1- دانشگاه شهید مدنی آذربایجان ، srna52@gmail.com
2- دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
چکیده:   (38 مشاهده)
یپیشینه: سرطان تیروئید یکی از شایع‌ترین انواع بدخیمی‌های غدد درون ریز است. FASL   یکی از مهم‌ترین لیگاندهای آپوپتوز است که توسط لنفوسیت‌های مهاجم تومور بیان می‌شود. این لیگاند مرگ از طریق القای آپوپتوز در مسیر Fas/FasL نقش مهمی را در حذف سلول‌های سرطانی با بازی می کند و اختلال در آن موجب القای تومورزایی می‌شود. این مطالعه همراهی چندشکلی ژن FASL - INV2nt-124A/G (rs5030772) با خطر ابتلا به سرطان تیروئید را در منطقه آذربایجان شرقی مورد بررسی قرار می¬دهد.
مواد و روش‌ها:  در این مطالعه مورد-شاهدی، 115 بیمار مبتلا به سرطان تیروئید و 125 فرد سالم بدون سابقه خانوادگی سرطان از شهر تبریز به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. پنج میلی‌لیتر خون محیطی از هر یک از این شرکت‌کنندگان جمع‌آوری شد. برای استخراج DNA از روش پروتئیناز K استفاده شد و چندشکلی ژن FASL  (rs5030772) با تکنیک ARMS-PCR تحلیل گردید. نتایج به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار آنلاین  Javastat statistics package مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: فراوانی ژنوتیپی AA، AG و GG در افراد بیمار به ترتیب 35/40 % ، 12/49 % و 53/10 % و در گروه کنترل به ترتیب 6/41 %، 8/52 % و 6/5 % به‌ دست آمد. فراوانی ژنوتیپی و آللی تفاوت معنی‌داری در بین گروه های بیمار و شاهد نشان نداد (p>0.05). با بررسی ویژگی‌های کلینیکی- پاتولوژیکی بیماران، ارتباط معنی‌داری بین مشخصات بالینی بیماران و توزیع ژنوتیپ‌های این چندشکلی دیده‌نشد (p<0.05). 
نتیجه‌گیری:  نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که چندشکلی ژن FASL - INV2nt-124A/G (rs5030772) نمی‌تواند به عنوان یک عامل خطر برای ابتلا به سرطان تیروئید در جمعیت مورد بررسی در استان آذربایجان شرقی تلقی شود.

پیشینه: سرطان تیروئید یکی از شایع‌ترین انواع بدخیمی‌های غدد درون ریز است. FASL   یکی از مهم‌ترین لیگاندهای آپوپتوز است که توسط لنفوسیت‌های مهاجم تومور بیان می‌شود. این لیگاند مرگ از طریق القای آپوپتوز در مسیر Fas/FasL نقش مهمی را در حذف سلول‌های سرطانی با بازی می کند و اختلال در آن موجب القای تومورزایی می‌شود. این مطالعه همراهی چندشکلی ژن FASL - INV2nt-124A/G (rs5030772) با خطر ابتلا به سرطان تیروئید را در منطقه آذربایجان شرقی مورد بررسی قرار می¬دهد.
مواد و روش‌ها:  در این مطالعه مورد-شاهدی، 115 بیمار مبتلا به سرطان تیروئید و 125 فرد سالم بدون سابقه خانوادگی سرطان از شهر تبریز به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. پنج میلی‌لیتر خون محیطی از هر یک از این شرکت‌کنندگان جمع‌آوری شد. برای استخراج DNA از روش پروتئیناز K استفاده شد و چندشکلی ژن FASL  (rs5030772) با تکنیک ARMS-PCR تحلیل گردید. نتایج به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار آنلاین  Javastat statistics package مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: فراوانی ژنوتیپی AA، AG و GG در افراد بیمار به ترتیب 35/40 % ، 12/49 % و 53/10 % و در گروه کنترل به ترتیب 6/41 %، 8/52 % و 6/5 % به‌ دست آمد. فراوانی ژنوتیپی و آللی تفاوت معنی‌داری در بین گروه های بیمار و شاهد نشان نداد (p>0.05). با بررسی ویژگی‌های کلینیکی- پاتولوژیکی بیماران، ارتباط معنی‌داری بین مشخصات بالینی بیماران و توزیع ژنوتیپ‌های این چندشکلی دیده‌نشد (p<0.05). 
نتیجه‌گیری:  نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که چندشکلی ژن FASL - INV2nt-124A/G (rs5030772) نمی‌تواند به عنوان یک عامل خطر برای ابتلا به سرطان تیروئید در جمعیت مورد بررسی در استان آذربایجان شرقی تلقی شود.
 
     
نوع مطالعه: مطالعه کیفی | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1403/11/2 | پذیرش: 1403/12/12

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.