زمینه و هدف: سولفات منیزیوم (MgSO4) خط اول درمان پره اکلامپسی میباشد. اخیراً اثر ضددرد MgSO4 اثبات شده است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر بیدردی MgSO4 با دوز درمانی پره اکلامپسی در عمل سزارین میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تحلیلی-مقطعی که از اسفند 1392 لغایت مهر 1393 صورت گرفت، 88 زن باردار مبتلا به پرهاکلامپسی خفیف دریافت کنندهی MgSO4 ( 14 گرم دوز بارگیری و 5 گرم دوز نگهدارنده در هر 4 ساعت) (گروه p) با 88 زن باردار نرمال (گروه N)، از نظر مدت زمان بیدردی و مقدار نیاز به شیاف دیکلوفناک سدیم پس از سزارین مقایسه شدند. پس از عمل، از مقیاس نمره بندی عددی (NRS) و تعداد شیافهای دیکلوفناک سدیم مصرفی برای ارزیابی درد استفاده شد.
یافتهها: بیماران گروه p مدت زمان بیدردی بیشتری نسبت به بیماران گروه N داشتند. NRS درد در روز پس از عمل در گروه p به طور معنیداری طولانیتر از گروه N بود (34/3±89/6 ساعت در برابر 13/2±55/3 ساعت و 0001/0>p). دوز شیاف دیکلوفناک مصرفی در گروه p به طور معنیداری کمتر از گروه N بود(147±225 میلیگرم در برابر 92±9/365 میلیگرم و 0001/0>p).
نتیجهگیری: درد پس از سزارین در گروه پره اکلامپسی کمتر از گروه غیر پره اکلامپسی بود. این یافتهها احتمالاً ناشی از تجویز MgSO4 داخل وریدی در گروه پره اکلامپسی میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |