دوره 3، شماره 2 - ( تابستان 1379 )
جلد 3 شماره 2 صفحات 44-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Momeni H, Elyasi A. Study of the Subcutaneous Saline Injection Times on Blood glucose Level in NMRI Mice. J Arak Uni Med Sci 2000; 3 (2) :41-44
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6622-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6622-fa.html
مومنی حمیدرضا، الیاسی افسانه. بررسی تاثیر دفعات تزریق زیرجلدی سالین بر میزان گلوکز خون موش سوری نژاد NMRI. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1379; 3 (2) :41-44
1- گروه زیست شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
2- گروه فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (1162 مشاهده)
در این پژوهش عواملی همچون با دست گرفتن حیوانات، دریافت سوزن جهت تزریق سالین، گرفتن نمونه های خونی از چشم و غیره، به عنوان عوامل استرس زا در نظر گرفته شدند. قبل از تزریق زیر جلدی سالین استریل، به منظور مشخص شدن سطح پایه ای گلوکز خون و در فواصل معین بعد از تزریق نمونه های خونی سریال از سینوس چشمی Retro orbital sinus موش های مورد آزمایش دریافت و سپس میزان گلوکز خون آنها تعیین می شد. تجربیات نشان داد که موش های کنترلی که فقط یکبار با دوز ml/kg 10 سالین مورد تاثیر قرار گرفته بودند هایپرگلیسمی اندکی را نشان می دادند که پس از گذشت حدود 5 ساعت بعد از تزریق سالین میزان گلوکز خون این موش ها تقریبا به سطح اولیه پیش از تزریق بر می گشت. دوبار تزریق سالین به فاصله زمانی 90 دقیقه بطور معنی داری هایپرگلیسمی بیشتری را نسبت به گروهی که فقط یک بار مورد تاثیر سالین قرار گرفته بودند، نشان می داد. مطالعات نشان می دهد که عوامل استرس زا سبب تحریک سیستم سمپاتوآدرنال و محور هیپوتالاموس، هیپوفیز و آدرنال شده و بدین ترتیب سبب افزایش سطح کاتکول آمین ها و کورتیزول پلاسما می گردد و سرانجام این افزایش از طریق مکانیسم های مختلف سبب هایپرگلیسمی می شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
